ترویج فرهنگ مصرف گرايي و نابودي فرهنگ توليد و صرفه جويي

مصرف گرايي نوين در اثر گسترش سرمايه داري براي اولين بار در اروپا بوجود آمد و سپس به جوامع ديگر بسط داده شد.

درنظام سرمايه داري همه چيز تبديل به کالا ميشود . در جوامع نوين مصرف گرايي به يك فعاليت اجتماعي اصلي تبديل شده است .

براي مصرف گرايي مقدار زيادي وقت، انرژي، پول، خلاقيت و نوآوري تكنولوژيكي مصرف مي شود

مصرف گرايي نوين به شكل بي رويه يك آسيب اجتماعي است.

با باز شدن اقتصاد کشور به روي شرکت هاي خارجي از يک طرف و تنوع گوناگون

و جذاب محصولات و تبليغ آن ها از رسانه هاي غول پيکر خود در طرف ديگر بيم آن مي رود که جوانان

عمده وقت و هزينه خود را در امور تجملاتي صرف کنند و از هدف اصلي دور بمانند” هدف عمده عبارت است

از ساختن کشوري نمونه که در آن، رفاه مادّي همراه با عدالت اجتماعي و توأم با روحيه و آرمان انقلابي،

با برخورداري از ارزشهاي اخلاقي اسلام تأمين شود. هريک از اين چهار رکن اصلي، ضعيف يا مورد غفلت باشد،

بقاي انقلاب و عبور آن از مراحل گوناگون ممکن نخواهد شد.

رفاه مادّي، به معناي ترويج روحيه‏ ي مصرف‏ گرايي نيست- که خود، يکي از سوغاتهاي شوم فرهنگ غرب است-

بلکه بدين معني است که کشور از نظر آبادي و عمران، استخراج معادن و استفاده از منابع طبيعي، تأمين سلامت و بهداشت جامعه،

رونق اقتصادي و رواج توليد و تجارت، با تکيه بر استعدادهاي ذاتي نيروهاي انساني خودي،

به حد قابل قبول برسد و علم و فرهنگ و تحقيق و تجربه همگاني شود و نشانه‏ هاي فقر و عقب‏ افتادگي رخت‏ بربندد

با تکبیرهای پیاپی بلال که نشان از پایان نماز بود، نمازگزاران متفرق شدند.

عده‌ای در پی کسب روزی از مسجد خارج شدند، عده‌ای نیز برای کسب رزق معنوی گرد پیامبر حلقه زدند.

هر کدام از صحابه سوالی می‌پرسید و رسول‌خدا با مهربانی پاسخ می‌داد.

أقْرَع بن حابِس، نیز در گوشه‌ای نشسته بود و مشتاقانه به پیامبر می‌نگریست که حسن‌ با برادرش حسین علیهم‌السلام

وارد مسجد و مشغول بازی شدند.

شور و شوق کودکانه آنان، پیامبر را به وجد آورد. رسول‌خدا‌، دامن عربی را بالا گرفت،

از میان حلقه اصحاب خارج شد و به سمت آن‌ها دوید، دردانه‌ها را در آغوش گرفت و بوسه‌باران کرد.

اقرع، با تکیه بر عصایش از زمین بلند شد و متعجب گفت: «ای رسول‌خدا! این چه کاری است، شما می‌کنید؛

من ده فرزند دارم، اما تا‌کنون هیچ‌کدام از آنان را نبوسیده‌ام.»

پیامبر با ناراحتی فرمود: «برادرم! کسی که رحم نداشته باشد، مورد مهر و عطوفت هم قرار نمی‌گیرد؛ بوسه

بر فرزند حسنه دارد، و خداوند برای هر بوسه، در بهشت درجه‌ای قرار داده که فاصله میان دو درجه، پانصد سال است.»

انس بن مالک دستی بر محاسن سپیدش کشید و گفت: «پیامبر عادت دارد، هر روز صبح،

دست نوازش بر سر فرزندان خود می‌کشد، آنان را می‌بوسد و مورد لطف قرار می‌دهد و با آنان بازی می‌کند.

در ضمن ما را نیز به کارهایی مثل روی زانو نشاندن فرزندان، در آغوش گرفتن آن‌ها، بوسیدنشان، سواری دادن،

کنار آن‌ها خوابیدن، هدیه‌دادن، بازی‌کردن و کشیدن دست نوازش بر سر آن‌ها تشویق می‌کند.»

پس از شنیدن این سخنان، اشک در چشمان اقرع حلقه بست به یاد بی‌مهری‌های خودش و پدرش…

در مسجد نشسته بودند. برخی از شب‌ها همراه مولایش‌در مسجد به عبادت می‌پرداخت.

کمیل! آن شب هم در مسجد نشسته بود، عده‌ای از دوستانش نیز حضور داشتند.

کسی از امیرالمومنین سوالی پرسید. امام نیز بر منبر نشست، تا سوالش را پاسخ دهد.

کمیل بهتر گوش داد، تا سخن امام را بشنود.

امام فرمود: «هیچ بنده‌ای نیست که دعای حضرت خضر را بخواند، مگر آن‌که دعایش مستجاب شود.»

کمیل هرچه فکر کرد، دید تاکنون نام دعای خضر را نشنیده، منتظر شد تا شاید امام درباره آن توضیح دهد.

اما نه کسی چیزی پرسید، و نه امام توضیحی داد.

کمیل کنجکاو شد، که حتما درباره آن از امام سوال کند. مجلس پایان یافت و حضرت به منزل رفت.

حس کنجکاوی کمیل، او را وادار کرد، شبانه خود را به خانه امام برساند. او مدتی پشت در ایستاد

و با خودش کلنجار رفت که در بزند یا نه؟! بالاخره تصمیم گرفت و در زد.

امام همچون همیشه با مهربانی در را گشود و پرسید: «کمیل جان! چه چیز، این وقت شب، تو را به این جا کشانده؟!»

کمیل با شرمندگی عرض کرد: «مولای من! دعای خضر! دعایی که تاکنون نامش را نشینده‌ام.»

امام لبخند زد، و فرمود: «دعایی که جبرئیل به خضر آموخت. داخل شو، البته اگر مصاحبت طولانی تو با ما نبود،

و اگر محبوب ما نبودی، هرگز تو را به این اسرار آگاه نمی‌کردم.»

کمیل لبخند زد و داخل شد، امام نگاهی به آسمان پر‌ستاره انداخت،

دستی بر شانه کمیل زد و فرمود: «کمیل‌جان! اینک دعا را حفظ کن.»

دعایی که بعدها به دعای کمیل شهرت یافت. تعلیم دعا که به پایان رسید،

امام فرمود: «چون این دعا را حفظ کردی،

در هر شب جمعه، ماهی یک بار، سالی یک بار و یا حداقل یک بار در عمرت آن را بخوان، که

فضیلت زیادی دارد، خصوصا براى آمرزش گناهان و البته برای برکت رزق، که اثری خارق‌العاده دارد.»

کمیل کمی سر جایش جابجا شد و پرسید: «مولای من! این دعا در هر شرایطی و برای همه افراد همین اثر را دارد؟»

امام نگاهی به کمیل کرد و مهربان‌تر از همیشه فرمود: «کمیل جان! آگاه باش که قلب و جسمت چگونه تغذیه می‌شود،

چون غذا در قلب و روح، آدمی تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد و عبادت، همراه حرام‌خواری همانند بنای

ساختمان بر شن‌های روان است.»

سخن امام که پایان یافت، کمیل دوباره پرسید: «پس تغذیه در سرنوشت انسان موثر است؟»

امام نیز پاسخ داد: «البته! رزق حلال، نه تنها بر خودت بلکه بر فرزندت تاثیر دارد. غذایی که والدین قبل از انعقاد نطفه و

حتی بعد آن می‌خورند، همچنین غذایی که مادر، در دوران بارداری و شیردهی می‌خورد، در

سرنوشت کودک و شخصیت او اثر دارد. بنابراین تغذیه حرام، زمینه گمراهی را در فرزندان فراهم می‌کند

و نتیجه‌ای جز فساد و انحراف آنان ندارد.»

با پایان یافتن سخن امام، کمیل نیز تشکر کرد و راهی خانه شد،

اما تمام شب سخنان مولایش را در ذهن مرور می‌کرد.

دعاى شانزدهم از دعاهاى امام سجاد عليه السّلام است

هنگاميكه (بدرگاه خداى تعالى) از گناهان گذشت ميطلبيد،

يا در درخواست بخشش از ناپسنديده‏ها تضرّع مينمود:

[بار خدايا اى آنكه گناهكاران به سبب رحمت او فرياد رسى ميجويند-]

[و اى آنكه بيچارگان بياد احسان و خوشرفتارى او پناه ميبرند-] [و اى آنكه خطاكاران از

ترس او سخت ميگيرند-]- [اى آرام دل هر دور از وطن كه از تنهائى دلگير است، و اى شادى هر اندوهگين دل شكسته‏اى،

و اى فرياد رس هر خوار شده تنها مانده‏اى، و اى مددكار هر نيازمند رانده‏اى-] [تو آنى كه

با رحمت و علم هر چيز (كلّى و جزئى) را فرا گرفته‏اى-] [و تو آنى كه

براى هر آفريده شده‏اى در نعمتهاى خود بهره قرار داده‏اى-]

و تو آنى كه بخشش از كيفرش برتر است

(حبيب ابن حرث برسول خدا صلّى اللّه عليه و آله گفت:

من مردى هستم بسيار گناهكار، حضرت باو فرمود: اى حبيب بدرگاه خدا توبه كن، گفت:

توبه ميكنم باز هم مرتكب ميشوم، فرمود:

هر چه گناه كردى توبه كن تا اينكه فرمود: اى حبيب عفو خدا از گناهان تو بيشتر است

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: 112