دعاى شانزدهم از دعاهاى امام سجاد عليه السّلام است

هنگاميكه (بدرگاه خداى تعالى) از گناهان گذشت ميطلبيد،

يا در درخواست بخشش از ناپسنديده‏ها تضرّع مينمود:

[بار خدايا اى آنكه گناهكاران به سبب رحمت او فرياد رسى ميجويند-]

[و اى آنكه بيچارگان بياد احسان و خوشرفتارى او پناه ميبرند-] [و اى آنكه خطاكاران از

ترس او سخت ميگيرند-]- [اى آرام دل هر دور از وطن كه از تنهائى دلگير است، و اى شادى هر اندوهگين دل شكسته‏اى،

و اى فرياد رس هر خوار شده تنها مانده‏اى، و اى مددكار هر نيازمند رانده‏اى-] [تو آنى كه

با رحمت و علم هر چيز (كلّى و جزئى) را فرا گرفته‏اى-] [و تو آنى كه

براى هر آفريده شده‏اى در نعمتهاى خود بهره قرار داده‏اى-]

و تو آنى كه بخشش از كيفرش برتر است

(حبيب ابن حرث برسول خدا صلّى اللّه عليه و آله گفت:

من مردى هستم بسيار گناهكار، حضرت باو فرمود: اى حبيب بدرگاه خدا توبه كن، گفت:

توبه ميكنم باز هم مرتكب ميشوم، فرمود:

هر چه گناه كردى توبه كن تا اينكه فرمود: اى حبيب عفو خدا از گناهان تو بيشتر است

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

الصحيفة السجادية / ترجمه و شرح فيض الإسلام، ص: 112