1- از روى حقيقت به شما مى‏ گويم: صيقل دادن و زنگار زدايى شمشير را نيكو گرداند و جلا دهد،

همچنين حكمت دل را صيقل و جلا دهد،و حكمت در دل حكيم همانند آب در زمين مرده و باير است

كه دل را جان بخشد، همان طور كه آب، زمين را جانى تازه دهد

و آن در دل حكيم همانند روشنايى در تاريكى است كه با آن نور در ميان مردم راه مى‏رود.

2- از روى حقيقت به شما مى‏ گويم: به راستى كه بر دوش كشيدن سنگ‏ها از قله كوه‏ها بهتر از اين است كه سخنت را آن كس

كه نمى ‏فهمد بازگويد، همانند كسى كه سنگ را در آب گذارد تا نرم شود، و همانند كسى كه براى مردگان غذا فراهم آورد.

3- خوشا به آن كس كه زياده گويى خود را كه بيم دارد پروردگارش را خشمناك سازد، به بند كشد و سخنى را باز نگويد جز

آن سخن را كه فهميده است و حسرت گفتار مردى را نخورد تا آنگاه كه كردار آن مرد برايش آشكار شود.

4- خوشا به آن كس كه آنچه را كه نمى‏ داند از دانشمندان بياموزد و آنچه را كه مى ‏داند به نادان فرا دهد.

5- و مسيح (عليه السّلام) فرمود كه خداوند تبارك و تعالى فرمود: بنده مؤمنم از اينكه دنيا را از او روى گردان كنم

اندوهناك مى‏ گردد در حالى كه تهيدستى او در پيشگاه من محبوب‏تر است، و چنانچه به او در دنيا گشادگى در روزى دهم

شادمان مى‏شود در حالى كه گشاده روزى او مبغوض ‏ترين حالت او در پيشگاه من است و او را از من دور مى ‏سازد.

تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص:949