روايت اول

در كتاب بحارالانوار از امام صادق (عليه السلام ) از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) روايت كرده كه فرمود:

“شهر رمضان شهر الله عزوجل ، و هو شهر يضاعف الله فيه الحسنات ، و يمحو فيه السئيات ، و هو شهر البركة ، و هو شهر الانابة ، و هو شهر التوبة و هو شهر المغفرة ، و هو شهر العتق من النار، و الفوز بالجنة . الا فاجتنبوا فيه كل حرام ، و اكثيروا فيه من تلاوة القرآن ، و سلوا فيه حوائجكم ، واشتغلوا فيه بذكر ربكم ، و لايكونن شهر رمضان عندكم كغيره من الشهور، فان له عندالله حرمة و فضلا على سائر الشهور، و لايكونن شهر رمضان يوم صومكم كيوم فطركم ."(1)

((ماه رمضان ماه خداى عزوجل مى باشد، و آن ماهى است كه خداوند كارهاى نيك را در آن دو چندان كند و بدي‌ها را در آن محو سازد، ماه بركت ، و ماه انابة و بازگشت ، و ماه توبه و ماه آمرزش و ماه آزادى از آتش دوزخ ، و كامياب شدن به بهشت است .

هان كه در اين ماه از هر حرامى خوددارى كنيد، و تلاوت قرآن را زياد كنيد. و حاجات خود را بخواهيد، و به ياد پروردگارتان سرگرم باشيد، و ماه رمضان نزد شما نبايد همانند ماه‌هاى ديگر باشد، چرا كه براى اين ماه در پيشگاه خداوند حرمت و برترى بر ديگر ماه‌‎ها است ، و نبايد در ماه رمضان روز روزه شما مانند روز غير روزه شما باشد.))

امام باقر (عليه السلام ) فرمود: هر چيزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان است

روايت دوم
و از امام هشتم (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود:

“الحسنات فى شهر رمضان مقبولة ، والسيئات فيه مغفورة ، من قرا فى شهر رمضان آية من كتاب الله عزوجل كان كمن ختم القرآن فى غيره من الشهور، و من ضحك… ."(2)

((نيكى ها در ماه رمضان پذيرفته ، و بديها در آن آمرزيده است ، كسى كه در ماه رمضان آيه اى از كتاب خداوند بخواند همانند كسى است كه در ماههاى ديگر قرآن را ختم كرده و كسى كه در اين ماه در روى برادر ايمانى خود بخندد (و او را خوشحال كند) در روز قيامت او را ديدار نكند جز آنكه در روى او بخندد (و او را خوشحال كند) و به بهشت مژده اش دهد، و كسى كه در اين ماه به مؤمنى كمك مي كند، خداى تعالى در هنگام عبور بر صراط كمكش كند در آن روزى كه گام‌ها بلغزد، و كسى كه خشمش را در اين ماه نگهدارد خداوند خشمش را در روز قيامت از او باز دارد.

و كسى كه درمانده اندوهگينى را دستگيرى و نجات دهد، خداوند در روز قيامت او را از هراس بزرگ آن روز در امان دارد، و كسى كه ستمديده اى را در اين ماه يارى كند، خدايش در دنيا بر دشمنانش يارى دهد، و در روز قيامت نيز هنگام حساب و در كنار ميزان ياريش كند. ماه رمضان ماه بركت ، ماه رحمت ، ماه مغفرت ، ماه توبه و ماه انابه و بازگشت به درگاه الهى است ، كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود در چه ماهى مى خواهد آمرزيده شود؟ از خدا بخواهيد در اين ماه روزه تان را بپذيرد، و آخرين سال عمر شما قرار ندهد، و توفيق اطاعت خود را به شما دهد، و از نافرمانيش شما را نگهدارد، كه براستى خداوند بهترين كسى است كه از او درخواست كنند.))

روايت سوم
شيخ صدوق در كتاب معانى الاخبار و امالى به سندش از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود:

لكل شىء ربيع و ربيع القرآن شهر رمضان.(3)

((هر چيزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان است .))


روايت چهارم

و از مجالس شيخ از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود:

“ان الشهور عندالله اثناعشر شهرا فى كتاب الله يوم خلق السماوات و الارض فغرة الشهور شهر الله شهر رمضان ، و قلب شهر رمضان ليلة القدر، و نزل القرآن فى اول ليلة من شهر رمضان ، فاستقبل الشهر بالقرآن ."(4)

((براستى كه در كتاب خدا ماهها نزد خدا دوازده ماه است . روزى كه خداوند آسمانها و زمين را آفريد، پس نور و روشنى ماهها ماه رمضان است ، و قلب ماه رمضان شب قدر است ، و قرآن در شب اول ماه رمضان نازل گشته ، پس با قرآن از اين ماه استقبال كن .))


پي نوشت‌ها:

1.بحارالانوار، ج 96، ص 340 - 341.

2.همان .

3.بحارالانوار، ج 96، ص 386.

4.همان .

بخش عترت و سيره تبيان

منبع:

سخنى درباره روزه

سيد هاشم رسولى محلاتى