لب تشنه بود، تشنه ی يك جرعه آب بود مردي كه درد هاي دلش بي حساب بود پا مي كشيد گوشه ی حجره به روي خاك پروانه وار غرق تب و التهاب بود از بسكه شعله ور شده بود آتش دلش حتي نفس نفس زدنش هم عذاب بود در ازدحام و هلهله ی نا نجيب ها… بیشتر »
فرم در حال بارگذاری ...
یک نظر برای این مطلب وارد شده . جهت دیدن نظر ، وارد سامانه شوید. در حال حاضر وارد شده اید !
If you have no account yet, you can register now...
(It only takes a few seconds!)