خداوند در آیه 155 سوره بقره می فرماید:

(به طور مسلم ما همه شما را با اموری چون ترس و گرسنگی و… آزمایش می کنیم.)

این آیه شریفه تأکید بر همگانی بودن سنت الهیِ امتحان می کند.

پس باید فکری برای مقابله با این امتحانات کرد و اندیشید

که چگونه باید از میدان آزمایش الهی پیروز بیرون آمد. در این جا

به چند نمونه از کارهای مؤثر در مقابل امتحانات الهی اشاره می کنیم:

الف) صبر و شکیبایی:
خداوند جواب این پرسش را در ادامه همین آیه با ذکر جمله:

(وبشر الصابرین) داده است. یعنی تنها صابرین هستند که آزمایش های

الهی را با پیروزی سپری می کنند. پیامبرانی چون: نوح، ایوب و ابراهیم(ع)

کسانی بودند که با توسل به (صبر) از مشکلات پیروز بیرون آمدند.

ب) نماز (یاد خدا):
نماز به عنوان خط ارتباط انسان با نیروی بزرگ و مطلق جهان (خدا)

انسان را قوی و استوار نگه می دارد. در بسیاری از آیات قرآن نیز کلمه (صبر)

همراه (صلاة) آمده است. از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند:

(هنگامی که با غمی از غم های دنیا روبرو می شوید، وضو گرفته،

به مسجد بروید، نماز بخوانید و دعا کنید، زیرا خداوند دستور داده:

(واستعینوا بالصبر والصلوة).9

هم چنین در کتاب (کافی) از امام صادق(ع) می خوانیم: هنگامی

که مشکل مهمی برای علی(ع) پیش می آمد، به نماز برمی خاست.

سپس این آیه را تلاوت می فرمود: (واستعینوا بالصبر والصلاة).10

ج) توجه به گذرا بودن حوادث:
وقتی انسان بداند که حوادث و سختی های این جهان گذرا است

و همراه هر سختی، آسانی است، با تحمل سختی ها (شب سیه)

انتظار روزی را می کشد که خوشی ها (روز سپید) فرا برسد.

د) نیروی ایمان:
ایمان، به عنوان بزرگ ترین نیروی مثبت درونی، در بسیاری از حوادث و

مشکلات، راه اصلی و اساسی به شمار می رود. مؤمنان سختی ها

را کوچک تر از آن می بینند که باعث شکست آنان شود.

این نیروی پولادین، سدی است در برابر تمام مشکلات.

هـ) توجه به تاریخ پیشینیان:
توجه به این حقیقت که آزمایش های الهی در مورد پیامبران

بسیار سنگین تر و سخت تر از مشکلات ما است، نوعی آرامش

را در وجود آدمی پدید می آورد و تحمل سختی ها را آسان می کند.

تاریخ هر ملت و قومی پُر است از مشکلات طاقت فرسای گذشتگان

و بزرگان در راه ایمان و اعتقاد و ارزش های الهی.

قرآن کریم برای دل داری پیامبر(ص) و تقویت روحیه ایشان،

با اشاره به سرگذشت گذشتگان می فرماید:

(وَلقد کُذِّبَت رُسُل من قبلک فَصَبروا علی ما کُذّبوا و اُوذوا حتی اتاهم نصرُنا;11

اگر تو را تکذیب کنند تعجب نیست، پیامبران پیشین را نیز تکذیب کردند.

آن ها در برابر تکذیب مخالفان پایداری و شکیبایی به خرج دادند

و آزار شدند تا سرانجام نصرت و یاری ما به سراغشان آمد.)