شاگردانم سوالی ازم پرسیده که نمیدانم باید چه پاسخی بدهم لطفا بنده را راهنمایی بفرمایید.ایشان سوم دبستان هستند. پرسیدن که خدا کجاست و چرا وقتی فردی از دنیا میرود می گویند رفته پیش خدا .

پاسخ :
می تونید به ایشان بفرمائید: که خداوند همه جا حضور دارد. او آنقدر بلند مرتبه و بزرگ است که موجودات و مخلوقات نمی توانند او را درک کنند. خداوند همچون ما موجودات جسم ندارد تا با چشم که تنها قدرت دیدن اجسام را دارد دیده شود. وجود خداوند همچون شیرینی قند در یک پارچ آب همه جا را گرفته است و تنها با چشمی که قدرت دیدن و درک بی نهایتها را دارد دیده می شود و آنهم چشم دل است.
از آنجا که روح انسان الهی بوده و ملکوتی می باشد هنگام مرگ روح انسان آزاد می شود و وجود خدا را بیشتر درک می کند طوری که جایی برای انکار نمی ماند و برای همین می گویند که انسان هنگام مرگ پیش خدا رفته است
و گرنه همیشه انسان پیش خداست
خودش فرموده که از رگ گردن به انسانها و به همه موجودات نزدیکتر است
وجود ما و وجود همه هستی نشان از سریان و جریان وجود او در همه عالم است همچون جریان شیرینی در تمامی قطرات و ذرات یک لیوان یا یک پارچ و یا یک دریای شیرین
اما هرچه ذهن ما از خداوند تصور کند خداوند آن نیست بلکه بالاتر از آن است که با ذهن کوچک مخلوقش تصور شود. ….