به مناسبت سالگرد شهادت حجت الاسلام شیخ فضل الله محلاتی

محبت‌ها و معاشرت‌ها، روح انسان را می‌سازد و عشق به انسان رنگ معشوق می‌بخشد. تجربه گواه است که آدمی، مهم‌ترین تأثیر را از مراد و معاشر می‌پذیرد.

شهید محلاتی از این دو نعمت بزرگ برخوردار بود. استاد و مرادی الهی داشت و یاران و معاشرانی صالح و بزرگوار. همین دو عامل به او ویژگی‌های اخلاقی و ارزش‌های معنوی فراوان بخشیده بود. روحی سرشار از عشق امام داشت و همین علاقه قدسی، قطب‌نمای زندگی‌اش گردید. حضرت امام خمینی(ره) برای او تنها استاد، مرجع، پیشوا و رهبر نبود، بلکه مراد و محبوب و مرشد او نیز شناخته می‌شد. او به راستی دلباخته امام بود و در این راه بارها از تشخیص و منفعت و مصلحت خویش صرف‌نظر کرد و بنا به فرموده مقام معظم رهبری، حتی حاضر بود در این مسیر از آبروی خویش نیز مایه بگذارد. او آنقدر به رهبر کبیر انقلاب اسلامی علاقه داشت که خانه‌ای در قم، روبه‌روی منزل امام، در محله معروف یخچال قاضی فراهم کرد تا قرابت روحی را با قرب مکانی تقویت سازد.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، مقام معظم رهبری نیز در این خصوص می‌فرمایند: «یک خصوصیت دیگر از شهید محلاتی، … عشق و ارادت وافر به امام بود. به قدری ایشان به امام علاقه داشت و اعتقاد به نظرات امام داشت که هر موقع امام یک چیزی را بیان می‌کردند، مثل یک امر تعبدی برایش لازم‌الاجرا بود؛ چه روزهایی که امام حکم داده بودند که باید این کار بشود و چه آن روزی که حکم نداده بودند و ایشان می‌فهمید که تمایل امام به این است و اعتقاد و ارادت ایشان به امام، به نظر من یکی از عوامل تحرک مستمر و خستگی‌ناپذیر ایشان بود. چون در طول دوران مبارزه، همواره امام، به عنوان یک رهبر فعال و حاضر و ناظر در همه مسائل و صحنه‌ها حضور داشتند، ایشان هم در همه صحنه‌ها نظر امام را دنبال می‌کرد و حضور داشت و متقابلاً امام هم به ایشان علاقه داشتند. البته یکی از خصوصیات امام عزیزمان است، ایشان برای سوابق مبارزاتی افراد احترام قائلند، فرق می‌گذارند بین کسی که تازه‌ وارد میدان شده و کسی که عمری را در این میدان گذرانده، و از این به بعد نیز ایشان به شهید محلاتی خیلی احترام قائل بودند و به او محبت داشتند. یعنی این را من احساس می‌کردم که یک اعتمادی به او داشتند، نظراتش را گوش می‌کردند، خبرهایی که می‌داد. مطالبی را که از داخل سپاه و از جاهایی دیگر برای امام نقل می‌کرد، به عنوان یک فرد مورد اعتماد، بهش نظر می‌کردند و نگاه می‌کردند».

خود شهید محلاتی نیز در وصیت‌نامه‌اش عشق و علاقه خویش را نسبت به امام این‌گونه بیان می‌کند:

«از معظم‌له ـ امام(ره) ـ بخواهید برای آمرزش من، دعای مخصوص نماید. من در این عالم به او عشق می‌ورزیدم و امر او را امر خدا و رسول(ص) می‌دانستم. امید است ایشان هم بعد از این عالم و در پیشگاه خداوند شفاعت کند تا ان شاءالله در آن دار بقا در کنار ایشان باشم».

منبع:http://ravayatgar.org