بعضی از بزرگان علم اخلاق برای توکل سه درجه بیان کرده اند:

نخست : اعتماد و اطمینان نسبت به خداوند

دوم اینکه : حال او در وابستگی به  لطف خدا مانند حال کودک نسبت به مادر باشد ، او در طفولیت جز مادر را نمی شناسد ،و به غیر او اعنماد ندارد و …..

مرحله سوم که از همه بالاتر است این است که : در برابر خداوند هیچ گونه اردهایی از خود نشان ندهد

(هر چه خدا بخواهد همان مطلوب و هر چه نخواهد مورد بی اعتنایی است)

بعضی از دانشمندان توکل حضرت ابراهیم را در این مرحله دانسته اند

وقتی آماده پرتاب به آتش شده بود از فرشتگان چیزی نخواست و وقتی از او پرسیدند حاجتی داری؟ گفت : دارم ولی نه از شمـــآ

اقتباس از معراج السعاده.ص 786