آخر پاییز شد و همه دم میزنند از شمردن جوجه ها!!!!

اما تو بشمار ،

تعداد دل هایی را که به دست آورده ای….!

بشمار تعداد لبخند هایی که بر لب دوستانت نشانده ای…!

بشمار تعداد اشک هایی که از سر شوق و یا غم ریخته ای…!

فصل زردی بود اما تو چقدر سبز بودی

نگران جوجه ها هم نباش آن ها را بعدا با هم میشماریم

عمر با بركت علىّ بن حسين بن بابويه از پنجاه مى‏گذشت و هنوز صاحب فرزندى نشده بود،

لذا نامه‏اى به محضر مبارك حضرت ولىّ عصر عليه السّلام نوشت و از آن حضرت درخواست كرد

دعا كند تا خداوند به او فرزندى صالح و فقيه مرحمت فرمايد. ابو جعفر بن علىّ الاسود مى‏گويد:

من نامه ابن بابويه را به حسين بن روح، سومين نايب خاصّ حضرت حجّت رساندم. پس از سه روز به

من خبر داد كه حضرت براى على بن حسين بن بابويه دعا فرموده و «انّه سيولد له ولد مبارك ينفع اللَّه

به و بعده اولاد» به زودى خداوند به او فرزند مباركى عطا مى‏فرمايد و به سبب او [به مردم‏] خير مى‏رساند

و بعد از او (شيخ صدوق) نيز فرزندان ديگرى به او (ابن بابويه) مرحمت مى‏فرمايد.

شيخ صدوق در يكى از كتابهايش به نام «كمال الدين»، ضمن نقل موضوع فوق، اضافه مى‏كند كه هر گاه

ابو جعفر بن علىّ الاسود مرا مى‏ديد كه براى طلب علم و دانش به محضر استاد مى‏رفتم، به من مى‏فرمود:

اين علاقه و اشتياق تو به علم، تعجّبى ندارد، زيرا تو به دعاى امام زمان عليه السّلام متولّدشده‏اى.

مرحوم علّامه مجلسى نيز در كتاب ارزشمند «بحار الانوار»، اين قضيه را از معجزات حضرت ولىّ عصر عليه السّلام دانسته است‏

فضائل الشيعة / ترجمه توحيدى، ص: 11

ابو عبد اللَّه صادق (ع) گفت: روزه گرفتن، تنها به خويشتن دارى از نوشيدن و خوردن نيست.

مريم مادر عيسى گفت: «من نذر كرده‏ام كه براى خداى رحمان روزه باشم». يعنى، جز

به ستايش خداى رحمان، دهان خود را باز نكنم. اگر روزه گرفتيد، زبان خود را حفظ كنيد.

چشم خود را فرو بخوابانيد. نزاع مكنيد. حسد مورزيد. رسول خدا شنيد كه يكى از بانوانش با دهان

روزه خادم خود را دشنام مى‏دهد. فرمود تا برايش خوراكى حاضر كنند و بعد به آن خانم گفت: ميل كنيد.

خانم گفت: من روزه دارم. رسول خدا به او گفت: «چه گونه روزه‏اى كه خادم خود را دشنام مى‏ دهى؟

روزه گرفتن فقط با دهان بستن از خوراك و آب نيست». ابو عبد اللَّه گفت: هر گاه روزه گرفتى

و دهان خود را از نوشيدنى و خوردنى بستى، بايد گوش و چشم تو نيز از حرام و ناشايسته بسته شود: بحث و جدل مكن.

خادمت را با نيش زبان آزار مده. آرامش و وقارى كه ويژه روزه‏دارى است، از دست مده. مبادا روز روزه‏ات مانند روزهاى ديگر باشد.

گزيده كافى، ج‏3، ص: 135