تکالیف عصر غیبت
تکلیف اول
از مهمترین و واجب ترین تکالیف مردم نسبت به امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) اعتقاد به آن حضرت و تحصیل معرفت و شناخت آن بزرگوار است که ادله عقلی و نقلی بر آن دلالت دارند. باید صفات و خصوصیات امامی را که اطاعت از او واجب است دانست تا دیگران را با او به اشتباه نگرفت و او را در میان مدعیان مقام و منصب آن حضرت تمیّز و تشخیص داد. روایات بسیاری بر وجوب معرفت نسبت به امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) دلالت دارند که از آن جمله این روایت است: از حضر ت امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند:«مَن مَاتَ وَ لَم یَعرِف إمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَۀَ الجَاهِلِیَّۀِ؛ هرکس بمیرد و امام زمان خویش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است(بدون دین مرده است)/معجم رجال الحدیث، ج14، ص206». بی شک مقصود ائمه(علیهم السلام) از معرفت واجب در حق امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف)، این نیست که مردم و اهل ایمان، امام زمان خود را آنگونه که هست، با تمام ویژگی ها و خصوصیات ایشان بشناسند؛ بلکه مقصود این است که آن حضرت را تا حدی بشناسند که موجبات سعادت دنیا و آخرت آنان فراهم آید و راه شبهات و ضلالت بر آنان بسته شود. این معرفت و شناخت بر دو گونه است:
اول: معرفت و شناخت شخصیت امام(علیه السلام)
دوم: معرفت و شناخت شخص امام(علیه السلام)
در رابطه با قسمت اول باید دانست که معرفت شخصیت امام از راه معرفت به صفات و خصایص امامت و امام بدست می آید. اگر با مقام امامت و جایگاه آن و با ویژگیها و صفات و خصوصیات امامت، آشنایی حاصل شود، با شخصیت هر امامی آشنایی حاصل شده است؛ زیرا همه آنها نور واحدند و به تعبیر خود ائمه(علیهم السلام)، اول آنها محمّد و اوسط آنها محمّد و آخر آنها محمّد است و همه آنها نور واحد هستند. بنابراین در این رابطه باید در نخستین گام نسبت به فضایل و مناقب امامان معصوم(علیهم السلام) شناخت کافی پیدا کرد؛ همان فضایل و مناقبی که بسیاری از آنها میان همه امامان مشترک است؛ و در گام بعد باید به فضایل و مناقب خاص امام زمان(علیه السلام) نیز آشنا شد و به آنها شناخت پیدا نمود. اما معرفت و شناخت شخص امام(علیه السلام) از طریق آگاهی بر اسم، لقب، کنیه و نسب آن حضرت و شناخت صفات، خصایص، مناقب و احوال شخصی او و نیز آگاهی از ویژگی های زمانی و مکانی مربوط به آن امام(علیه السلام) و … بدست می آید. شناخت و معرفت امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف)، چه از نظر امامت، یعنی شخصیت امام و چه از نظر شخص امام(علیه السلام)، دارای حداقل و حداکثری است. حضرت امام صادق(علیه السلام) در این رابطه می فرمایند:«کمترین حدّ معرفت به امام آن است که امام، همسنگ و مساوی با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) است، مگر در درجه ی نبوّت؛ و او وارث پیامبر است و همانا اطاعت از او اطاعت از خدا و رسول خدا می باشد و باید در هر امری تسلیم او بود و مراجعه به سوی او نمود و به سخن و فرمان او عمل کرد و باید دانست که امام بعد از رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلّم)، علی بن ابیطالب است و بعد از او حسن و سپس حسین و آنگاه علی بن الحسین و سپس محمد بن علی و من(جعفر بن محمد) و پس از من فرزندم موسی و بعد از او فرزندش علی و بعد از علی، فرزندش محمد و بعد از محمد، فرزندش علی و بعد از علی، فرزندش حسن و سپس حجۀ بن الحسن(علیه السلام).»

هدیه پیشگاه باعظمت حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه الشریف) 5 صلوات

گردآورنده: نجمه بهرامی- طلبه حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها)زرین شهر