یک سری از جملاتی که خیلی گفته می شود ولی نباید گفته شود :

اول : خـــدا بد نده !

این کلمه اهانت به پروردگار است ، زیرا خدا در قرآن فرموده اند :

هیچ خوبی به شما نمی رسد مگر از ناحیه ی خـدا

و هیچ بدی به شما نمی رسد مگر از ناحیه ی خود شما

دوم : جـــــوان ناکام !

این اصطلاح عامیانه برای جوان هایی که قبل از ازدواج از دنیا می روند به کار می رود ، در حالی که

ازدواج کام حقیقی یک انسان نیست که اگر ازدواج نکرد به او بگویند ناکام ،

بلکه کام حقیقی انسان رسیدن به مقام بندگی خداست و استفاده ی خوب کردن از عمر و فرصتی که خدا به او داده

سوم : عیسی به دین خود ، موسی  به دین خود !

این جمله معنای صحیحی ندارد ، زیرا بین پیامبران خدا ،

کوچکترین اختلافی نبوده و همه ی آن ها عقیده ای یکسان داشته اند

چهار : ولش کردی به امن خــدا !

کسی که مال یا فرزند خود را به امان خدا بسپارد که غمی ندارد 

بهتر است به جای این کلام گفته شود : ولش کردی به حال خودش

پنج : انســان جایز الخطاست !

این حرف غلط است ، زیرا انسان برای خطا آزاد نیست  ، بهتر است بگوییم انسان ممکن الخطاست

شاید بارها با مشت کوباندن  روی پیاز و به قول خودمون چهار قاچ کردنش رو دیده باشید

حالا یا اطراف خودمون کسایی هستند که هنوز ادامه دهنده این روند هستن

و یا در فیلم دیده باشید

این جمله رو شنیدید که می گن “هیچ کاری بی دلیل نیست “

حالا این کار  هم بی دلیل نیست

اغلب پیازهایی که ما سر سفره هامون میذاریم به خصوص موقع خوردن کباب

تند هستن به طوری که اشک آدمی رو در میارن

حالا یک  راه واسه شیرین کردن این نوع پیازها هست

اونم با مشت کوباندن روی پیاز …..  که قدیما براشون کار عادی بوده

بگذریم از حالا که دمُـــده شده و نشان دهنده بی کلاسی است : ولـــــــــــــــی

هدفشونم شیرین کردن پیاز بوده و بس

با یه مشت شما می توانید پیاز تند رو شیرین کنید

مصرف زیتون از کودکــــی نقش مهمی در استحکام استخوان و تقویت هوش و حافظه دارد

گسترش شبکه‌هاي اجتماعي مانند هر نوآورى ديگر به ايجاد دگرگونى‏هايى در جنبه‏هاى مختلف زندگى انجاميده است و در كنار دستاوردهاى انكارناپذير مثبت در زمينه‏هاى گوناگون، پيامدهاي ناخوشايندي نيز به همراه داشته است. ايجاد ارتباطات گروهي و ميان‌فردي، تشکيل اجتماعات مجازي، اطلاع‌رساني و تبادل اطلاعات و نظرات، از آشناترين کارکردهاي اين شبکه‌ها هستند. کاربران اينترنتي از راه عضويت در اين شبکه‌ها مي‌توانند پروفايل‌ها و صفحه‌هاي شخصي براي خود بسازند. شبکه‌هاي اجتماعي از زنجيرة به‌ هم‌‌پيوسته‌اي از پروفايل‌ها تشکيل شده‌اند و اعضا مي‌توانند در اين محيط با دوستانشان در ارتباط باشند. کاربران مي‌توانند دوستان و آشنايان قديمي‌شان را در شبکه‌هاي اجتماعي بيابند، دوستان جديدي پيدا کنند و همچنين دوستان بيرون از اين فضا را براي پيوستن به شبکه‌هاي اجتماعي دعوت کنند. اين اقدامات کليشه اي و روزمره، در پشت ظاهر بي خطر و آرام خود، آسيب‌هاي فردي و اجتماعي فراواني در پي داشته است.

1. شبکه‌هاي اجتماعي و آسيب‌هاي سياسي ـ امنيتي

قرار دادن اطلاعات حريم خصوصي کاربران در اختيار دولت ها و شرکت هاي تجاري، هميشه يکي از موضوع‌هاي بحث‌برانگيز حوزة اينترنت و به خصوص شبکه‌هاي اجتماعي بوده است. برخي معتقدند که اين شبکه‌ها در عمل مراکز جاسوسي پر زرق و برق آمريکا هستند. در واقع آمريکا با کمترين هزينه مي‌تواند هم نظرسنجي خوبي از جوامع داشته باشد و هم اينکه جهت جريان افکار عمومي را رصد کند. جوليان آسانژ موسس وب سايت ويکي ليکس درباره يکي از معروف‌ترين شبکه‌هاي اجتماعي مي‌گويد: «فيس‌‌بوک تنفرآميزترين ابزار جاسوسي است که تاکنون خلق شده است. هرکس که نام و مشخصات دوستان خود را به شبکة اجتماعي فيس‌‌بوک اضافه مي‌کند بايد بداند که به شکل رايگان در خدمت دستگاه‌هاي اطلاعاتي آمريکاست و اين گنجينة

اطلاعاتي را براي آنها تکميل مي‌کند.» 1 به اعتقاد آسانگ، موضوع اين نيست که فيس‌‌بوک را دستگاه هاي اطلاعاتي آمريکا هدايت مي‌کنند. مسئله اين است که دستگاه هاي اطلاعاتي آمريکا مي‌توانند با روش هاي حقوقي و يا سياسي، اين شبکه اجتماعي را زير فشار قرار دهند. رويدادهاي سياسي سال هاي اخير از انتخاب باراک اوباما به رياست جمهوري آمريکا گرفته تا ناآرامي هاي پس از انتخابات جمهوري اسلامي ايران، همگي کم و بيش متأثر از فعاليت‌‌هاي کاربران شبکه‌هاي اجتماعي بودند. انقلاب ها و خيزش هاي اجتماعي در کشورهاي عربي در چند ماه اخير نيز نمونه‌اي از کارکردها و آسيب‌هاي سياسي اين شبکه‌ها را بازنمايي مي‌کند.

جنبش‌هاي اجتماعي جديد و هويت‌هاي دگرخواهانه، از مهم‌ترين جنبه‌هاي نرم‌افزاري تهديد امنيت ملي هستند. اين جنبش‌ها تلاش دارند، تا با تکنولوژي‌هاي ارتباطي جديد و تغييرات اجتماعي، سياسي و فرهنگي سازگار شوند. در برخي مواقع، شبکه‌هاي اجتماعي به عنوان سربازان جديد جنگ نرم دولت‌هاي غربي، اقدامات خود را به فضاي واقعي جامعه نيز سرايت داده، هماهنگي و سازماندهي تجمع هاي سياسي و اعتراضي را بر ضد دولتِ هدف بر عهده مي‌گيرند. بخش عمده اي از رخدادهاي اعتراض‌آميز ايران، طي ماه هاي پس از انتخابات رياست جمهوري دهم، در فضاي سايبر ساماندهي شد. پوشش غيرواقعي خبري اغتشاش‌ها و دعوت به تجمع‌هاي غيرقانوني، توهين و فحاشي، دخالت آشکار بعضي سياستمداران و دولتمردان غربي در امور داخلي ايران و دامن زدن به ناآرامي هاي موجود، از جمله نمونه هاي کاربرد شبکه‌هاي اجتماعي مجازي عليه امنيت کشورمان است.

فيس‌‌بوک نقش مهمي در گردآوري کمک و حمايت براي معترضان داشت. ايرانيان همچنين از توييتر براي لينک دادن به وبلاگ ها و صفحات وبي که حاوي عکس‌ها و ويديوهاي معترضان بود، استفاده مي‌کردند. به گفته رابرت فايرز، مدير مرکز برکمن، «ماهيت غيرمتمرکز ابزارهايي چون توييتر کنترل آنها را براي دولت مشکل مي‌سازد. زيرا داراي منابع اطلاعاتي بي‌شماري هستند که مسدودکردن آنها موجب بدنامي و واکنش جمعي در افکار عمومي مي‌شود. بنابراين مي‌تواند تقش مهمي در سازماندهي به اعتراض‌هاي جمعي داشته باشد.»

ادامه دارد……

منبع