اوّل شبهاي قدرشب نوزدهم است و شب قدر همان شبي است که در تمام سال شبي به خوبي و فضيلت آن نمي رسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدير امور سال مي شود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمين نازل مي شوند و به خدمت امام زمان عليه السلام مشرّف مي شوند و آنچه براي هرکس مقدّر شده است بر امام زمان عليه السلام عرض مي کنند و اعمال شبهاي قدر بر دو نوع است يکي آنکه در هر سه شب بايد کرد و ديگر آنکه مخصوص است به هر شبي امّا اوّل پس ‍ آن چند چيز است:
اوّل: غسل است علاّمه مجلسي فرموده که غسل اين شبها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را باغسل بکند
دوّم: دو رکعت نماز است در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحيد بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ بگويد در روايت نبوي صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله است که از جاي خود برنخيزد تا حقّ تعالي او را و پدر و مادرش را بيامرزد ((الخبر))
سوّم: قرآن مجيد را بگشايد و بگذارد در مقابل خود و بگويد:
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ
خدايا از تو خواهم به حق کتاب فرستاده شده ات
وَما فيهِ وَفيهِ اسْمُکَ الاْکْبَرُ وَاَسْماؤُکَ الْحُسْني وَما يُخافُ وَيُرْجي
و آنچه در آنست که در آن است نام بزرگت و نامهاي نيکويت و آنچه بدانها
ترس و اميد شود
اَنْ تَجْعَلَني مِنْ عُتَقاَّئِکَ مِنَ النّارِکه قرارم دهي از زمره آزاد شدگانت از دوزخ
پس هر حاجت که دارد بخواهد

چهارم: آنکه مُصحَف شريف رابگيرد وبر سر بگذارد وبگويد:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآنِ
خدايا به حق اين قرآن
وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ وَبِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فيهِ وَبِحَقِّکَ عَلَيْهِمْو بحق آنکس که او را بدان فرستادي و بحق هر مؤ مني که در اين قرآن مدحش کرده اي و بحقي که تو بر ايشان داري
فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ زيرا کسي نيست که حق تو را بهتر از خودت بشناسد
پس ده مرتبه بگويد بِکَ يا اَللّهُ و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ
بحق خودت اي خدا بحق محمدصلي الله عليه و آله
و ده مرتبه بِعَلي و ده مرتبه بِفاطِمَةَ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ و ده مرتبه بِالْحُسَيْنِ و ده
مرتبه بِعَلِيّ بْنِ الْحُسَيْنِ و ده مرتبه بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِي و ده مرتبه بِجَعْفَرِ بْنِ
مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِمُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبه بِعَلِيِّ بْنِ مُوسي و ده مرتبه
بِمُحَمَّدِبْنِ عَلِي و ده مرتبه بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِي
و ده مرتبه بِالْحُجَّةِ پس هر حاجت که داري طلب کن
پنجم: زيارت کند امام حسين عليه السلام را
در خبر است که چون شب قدر مي شود منادي از آسمان هفتم ندا مي کند از بُطنان عرش که حقّ تعالي آمرزيده هر که را که به زيارت قبر حُسين عليه السلام آمده
ششم: احيا بدارد اين شبها را همانا روايت شده هرکه احيا کند شب قدر را گناهان او آمرزيده شود هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگيني کوهها وکيل درياها باشد هفتم: صد رکعت نماز کند که فضيلت بسيار دارد و افضل آنست که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحيد بخواند
هشتم: بخواند:
اَللّهُمَّ اِنّي اَمْسَيْتُ لَکَ عَبْداً داخِراً لا اَمْلِکُ لِنَفْسي نَفْعاً وَلا ضَرّاً خدايا من شام کردم در حالي که بنده خواري هستم که مالک سود و زياني براي خويش نيستم و نتوانم
وَلا اَصْرِفُ عَنْها سُوءاً اَشْهَدُ بِذلِکَ عَلي نَفْسي وَاَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِاز خويشتن پيش آمد ناگواري را بازگردانم و اين مطلبي است که من آن را بر خويش گواهي دهم و به ناتواني
قُوَّتي وَقِلَّةِ حيلَتي فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْجِزْ لي

خود و بيچارگيم در برابرت اعتراف دارم پس درود فرست بر محمد و آل محمد و وفا کن برايم
ما وَعَدْتَني وَجَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ في هذِهِ اللَّيْلَةِ
بدانچه بر من و همه مؤ منين و مؤ منات وعده فرمودي از آمرزش در اين شب
وَاَتْمِمْ عَلَيَّ ما اتَيْتَني فَاِنّي عَبْدُکَ الْمِسْکينُ الْمُسْتَکينُ الضَّعيفُ
و تمام کن بر من آنچه را به من دادي زيرا که من بنده بينواي مستمند ناتوان تهيدست
الْفَقيرُ الْمَهينُ اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْني ناسِياً لِذِکْرِکَ فيما اَوْلَيْتَني وَلا [غافِلاً]خوار توام خدايا قرار مده مرا فراموشکار از ياد خويش در آنچه به من انعام فرمودي و نه غافل از
لاِِحْسانِکَ فيما اَعْطَيْتَني وَلا ايِساً مِنْ اِجابَتِکَ وَاِنْ اَبْطَاَتْ عَنّياحسانت در آنچه به من عطا کردي و قرارم مده نااميد از اجابت خويش و اگرچه ديرزماني طول کشد
في سَرّاَّءَ اَوْ ضَرّاَّءَ اَوْ شِدَّةٍ اَوْ رَخاَّءٍ اَوْ عافِيَةٍ اَوْ بَلاَّءٍ اَوْ بُؤْسٍ اَوْچه در خوشي و چه در سختي در دشواري يا در آسايش در تندرستي يا گرفتاري در تنگدستي يا
نَعْماَّءَ اِنَّکَ سَميعُ الدُّعاَّءِ
در نعمت براستي تو شنواي دعايي.
و اين دعا را کفعمي از امام زين العابدين عليه السلام روايت کرده که در اين شبها مي خوانده در حال قيام و قعود و رکوع و سجود.
و علاّمه مجلسي (ره ) فرموده که بهترين اعمال در اين شبها طلب آمرزش و دعا از براي مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران مؤ من زنده و مرده ايشان است و اَذْکار و صلوات بر محمد و آل محمدعَليهمُ السلام آنچه مقدور شود و در بعضي از روايات وارد شده است که دعاء جوشن کبير را در اين سه شب بخوانند فقير گويد که دعاء جوشن در سابِقْ گذشت.
و روايت شده که خدمت حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَاله عرض شد که اگر من درک کنم شب قدر را چه از خداوند خودبخواهم فرمود عافيت را