در مسجد نشسته بودند. برخی از شب‌ها همراه مولایش‌در مسجد به عبادت می‌پرداخت.

کمیل! آن شب هم در مسجد نشسته بود، عده‌ای از دوستانش نیز حضور داشتند.

کسی از امیرالمومنین سوالی پرسید. امام نیز بر منبر نشست، تا سوالش را پاسخ دهد.

کمیل بهتر گوش داد، تا سخن امام را بشنود.

امام فرمود: «هیچ بنده‌ای نیست که دعای حضرت خضر را بخواند، مگر آن‌که دعایش مستجاب شود.»

کمیل هرچه فکر کرد، دید تاکنون نام دعای خضر را نشنیده، منتظر شد تا شاید امام درباره آن توضیح دهد.

اما نه کسی چیزی پرسید، و نه امام توضیحی داد.

کمیل کنجکاو شد، که حتما درباره آن از امام سوال کند. مجلس پایان یافت و حضرت به منزل رفت.

حس کنجکاوی کمیل، او را وادار کرد، شبانه خود را به خانه امام برساند. او مدتی پشت در ایستاد

و با خودش کلنجار رفت که در بزند یا نه؟! بالاخره تصمیم گرفت و در زد.

امام همچون همیشه با مهربانی در را گشود و پرسید: «کمیل جان! چه چیز، این وقت شب، تو را به این جا کشانده؟!»

کمیل با شرمندگی عرض کرد: «مولای من! دعای خضر! دعایی که تاکنون نامش را نشینده‌ام.»

امام لبخند زد، و فرمود: «دعایی که جبرئیل به خضر آموخت. داخل شو، البته اگر مصاحبت طولانی تو با ما نبود،

و اگر محبوب ما نبودی، هرگز تو را به این اسرار آگاه نمی‌کردم.»

کمیل لبخند زد و داخل شد، امام نگاهی به آسمان پر‌ستاره انداخت،

دستی بر شانه کمیل زد و فرمود: «کمیل‌جان! اینک دعا را حفظ کن.»

دعایی که بعدها به دعای کمیل شهرت یافت. تعلیم دعا که به پایان رسید،

امام فرمود: «چون این دعا را حفظ کردی،

در هر شب جمعه، ماهی یک بار، سالی یک بار و یا حداقل یک بار در عمرت آن را بخوان، که

فضیلت زیادی دارد، خصوصا براى آمرزش گناهان و البته برای برکت رزق، که اثری خارق‌العاده دارد.»

کمیل کمی سر جایش جابجا شد و پرسید: «مولای من! این دعا در هر شرایطی و برای همه افراد همین اثر را دارد؟»

امام نگاهی به کمیل کرد و مهربان‌تر از همیشه فرمود: «کمیل جان! آگاه باش که قلب و جسمت چگونه تغذیه می‌شود،

چون غذا در قلب و روح، آدمی تأثیر فوق‌العاده‌ای دارد و عبادت، همراه حرام‌خواری همانند بنای

ساختمان بر شن‌های روان است.»

سخن امام که پایان یافت، کمیل دوباره پرسید: «پس تغذیه در سرنوشت انسان موثر است؟»

امام نیز پاسخ داد: «البته! رزق حلال، نه تنها بر خودت بلکه بر فرزندت تاثیر دارد. غذایی که والدین قبل از انعقاد نطفه و

حتی بعد آن می‌خورند، همچنین غذایی که مادر، در دوران بارداری و شیردهی می‌خورد، در

سرنوشت کودک و شخصیت او اثر دارد. بنابراین تغذیه حرام، زمینه گمراهی را در فرزندان فراهم می‌کند

و نتیجه‌ای جز فساد و انحراف آنان ندارد.»

با پایان یافتن سخن امام، کمیل نیز تشکر کرد و راهی خانه شد،

اما تمام شب سخنان مولایش را در ذهن مرور می‌کرد.

روز از نیمه گذشته بود، که از خانه «حِزَامِ بْنِ خَالِد» خارج شد. عقیل مسرور و شادمان،

راهی خانه برادر شد. خوشحال بود، که مأموریتش را به خوبی انجام داده، در دوره‌ای که شاعری،

قصه‌پردازی، شمشیر‌زنی و غیب‌گویی باعث تفاخر بود، او نیز به علم اَنساب

و شناسایی افراد و قبایل مختلف عرب، مسلط بود.

با توجه به همین تبحر و تجربه‌، برادرش امیرالمومنین‌، از او خواسته بود، تا از

طوایف مشهور عرب و از تبار دلاوران، برایش همسری برگزیند، تا صاحب فرزندانی شجاع و دلیر شود.

دلاورمردانی که در شجاعت، وارث پدر و رهرو برادرانی چون حسن و حسین علیهم‌السلام باشند.
عقیل نیز پس از تفحص و تجسس فراوان در بین قبایل و طوایف عرب، و مطالعه در اخلاق و رفتار آنان،

سرانجام، فاطمه را پسندید. او برای امیرمومنان، بیان کرد که فاطمه، دختری فاضل، عارف، محبّ اهل‌بیت

و از قبیله بَنِی‌کِلَاب‏ است، خاندانی که از حیث شجاعت و دلاوری، در میان عرب زبانزدند.

علی علیه‌السلام نیز به عقیل دستور داد، برای خواستگاری از فاطمه به خانواده‌اش مراجعه کند.

و او امروز خشنود از این وصلت مبارک، نزد مولایش می‌شتافت، تا با این خبر، او را نیز مسرور سازد.

عقیل بارها از پیامبر شنیده بود که در انتخاب همسر دقت کنید؛ زیرا ویژگی‌های پدران و مادران،

به فرزندان ارث می‌رسد. او حتی از سیره و سخن برادرش درباره تربیت فرزندانی صالح و شایسته آگاه بود،

اما هرگز دلیل اصرار برادرش علی، برای شجاعت همسر جدید را نفهمید.
شاید! و البته شاید! او نمی‌دانست که مولا می‌خواهد این بانو، پسری دلیر برایش

به ارمغان آورد تا در صحرای کربلا، سالار‌شهیدان را یاری کند.
فاطمه که بعدها به ام‌البنین، یعنی مادر پسران ملقب گردید، در شرافت، اخلاق، کمالات انسانی، ایمان،

شکیبایی، بصیرت و دانایی، در جایگاهی رفیع قرار داشت و ثمره ازدواجش با مولا علی علیه‌السلام، چهار پسر بود.

شیردلانی که همگی در روز عاشورا در رکاب سیدالشهدا به شهادت رسیدند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

- نهج الفصاحة، ص 266.(أنظر فی أیّ نصاب تضع ولدک فإنّ العرق دساس.

بنگر فرزند خود را در کجا قرار میدهى که خون تأثیر خود را باقى میگذارد.)

-السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی (و المستطرفات)، ج‏2، ص 559

( تَخَیَّرُوا لِنُطَفِکُمْ فَاِنَّ الْعِرقَ دَسّاسٌ؛در انتخاب همسر، بِهْ گزین باشید؛ زیرا اخلاق والدین، به فرزندان سرایت می کند.)

 در روایات شیعه برای نماز غفیله ثواب و فواید بسیاری بیان شده که ما در این جا به برخی از آنها اشاره می نماییم.

1. نماز بین نماز مغرب و عشاء بسیار فضیلت دارد و آن نماز توبه‏ کنندگان است

و در روایت وارد شده که به آن نماز «غفیله» می گویند

و آن دو رکعت است، که در رکعت اول پس از حمد آیه وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً

و در رکعت دوم پس از حمد آیه وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ مى‏ خوانند، و ثواب این نماز نزد خدا از گرفتن روزه بیشتر است.[1]

2. امام صادق (ع) از پدرش و او از پدرانش (ع) روایت نموده که پیامبر خدا (ص) فرمود:

در ساعت غفلت نماز نافله گزارید هر چند که دو رکعت نماز ساده باشد؛ زیرا آن دو رکعت سراى ارجمندى و بهشت

را به دنبال آورد. عرض شد: اى پیامبر خدا! ساعت غفلت کدام است؟ فرمود: بین مغرب و عشاء (نماز غفیله).[2]

3. هشام بن سالم از امام صادق (ع) نقل می کند که آن حضرت فرمود: هر کس این دو رکعت را

در بین نماز مغرب و عشا بخواند و به این دعا تبرّک جوید و حاجت خود را از حضرت

حق طلب نماید خداوند حاجت او را بر آورده نماید و آن چه را خواهد به او کرامت کند».[3]

.

.

.

.

[1] دیلمی، حسن، ارشاد القلوب الی الصواب، سلگى نهاوندى، على، ج‏1، ص 232، نشر ناصر، قم، چاپ اول، 1376 هـ ش.

[2] صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، حسن زاده، صادق، ص 115، ح 1، انتشارات ارمغان طوبى‏، تهران، چاپ اول، 1382 ش‏.

[3] بهایی، منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح، بسطامى‏، على بن طیفور، ‏ص 309، حکمت‏، تهران‏، چاپ ششم، 1384 ش‏.

مدرسه علمیه الزهـرا(سلام الله علیها) جنایت عربستان در اعدام شیخ نمر باقر النمر

رهبر شیعیان عربستان را محکوم کرده و شهادت وی را موجب تسریع حرکت انقلابی مردم

مسلمان عربستان تا سرنگونی رژیم منحوس آل سعود دانست.

شهادت ، جایگاه برتر اولیای خاص و مقربان ویژه الهی و آرزوی دلیر مردان خدایی است

و کم ترین پاداشی جاودانه و الهی است که نصیب مردان خدایی می شود