کوشش کن قلب تو برای خدا باشد! وقتی قلب تو برای خدا شد، خدا آنجاست. وقتی خدا آنجا بود، همه ی آنچه مربوط به خداست، در آنجا حاضر و ظاهر خواهد شد. هر وقت اراده کنی، همه نزد تو خواهند آمد؛ چون خدا آنجاست. ارواح همه ی انبیاء و اولیاء آنجا هستند. اراده کنی، مکه و مدینه همه نزد تو هستند … پس کوشش کن قلبت فقط برای خدا باشد، تا همه ی آنچه مخلوق خداست، نزد تو حاضر باشند… اگر غیر خدا را بخواهی، قیمت تو همان است که خواسته ای، و اگر خدا خواه شدی، قیمت نداری: مَن کَانَ لله کَانَ اللهُ لَهُ، اگر در تمام لحظات مستغرق در خدا باشی، انوار الهی در تو تابش می کند و آنچه بخواهی به نور الهی می بینی.
ای خدا خواهم خدایی ام کنی        مهدوی دینی سمائی ام کنی
گر مرا با خود بدانی یک زمان          ارزشش به از زمین و آسمان

سودای روی دوست/ص53

1-وفاداری به نظام اسلامی: امیرمومنان(علیه السلام) در خطبه ای با برشمردن این حقوق و وظایف می فرمایند: ای مردم! اما حقی که من برعهده شما دارم وفاداری به بیعتی است که با من داشته اید.
2-یاری کردن حاکمان: امیر مومنان(علیه السلام) می فرمایند: … از دیگر وظایف شما در برابر من این است که چون شما را برای کاری فراخوانم اجابت کرده، از دستورهای من پیروی کنید.
3-نصیحت و مشارکت سیاسی: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: سه چیز است که مسلمان در آنها خیانت نمی کند(و با قلبش آنها را می پذیرد): 1)خالصانه کار کردن برای خدا.2)وفاداری خالصانه و نصیحت و خیرخواهی برای حاکمان و پیشوایان مسلمان.3)حضور و مشارکت همیشگی در اجتماع مسلمانان که (در این صورت)دعای امامان شامل حال آنان است.
4-دعا برای سربلندی حاکمان: امام صادق(علیه السلام)فرمودند: سه چیز از حقوق حاکمان بر مردم است: 1.پیروی از آنان.2.خیرخواهی برای آنان در آشکار و نهان.3.دعا برای پیروزی و صلاح آنان.
5-همکاری اطلاعاتی: امام رضا(علیه السلام)فرمودند: سیره ی پیامبر(ص)چنین بود هرگاه سپاهی را به جایی می فرستاد و به فرمانده آن اعتماد نبود، آن حضرت فردی مورد اعتماد را همراه سپاه می فرستاد تا اوضاع و احوال سپاه و فرمانده آن را زیر نظر داشته و به آن گرامی گزارش دهد.
6-اعراض از حاکمان باطل: امام باقر(علیه السلام)به یکی از اصحابش می فرماید: ای اباالصباح! از دوستی با غیر ما اهل بیت و گرایش به آنها بپرهیز، زیرا هر دوستی با غیر اهل بیت و گرایش به آنان به نوعی دوستی با طاغوت است.

مفاتیح الحیاه/صص441

«خانواده» یک بوستان و مزرعه است.
«پدر و مادر» باغبان و گلکارند.
«فرزندان» هم شکوفه های این باغ و میوه های این بوستان و مزرعه اند.
اگر به کودکان، «آب عاطفه» نرسد، افسرده می شوند.
اگر از گلهای زندگی مراقبت نشود، گلچین های بی رحم، آنها را می چینند و زیر پایشان له می کنند.
از این گلها مواظبت کنیم، تا به تاراج نروند.
امام علی(علیه السلام): ادب، بهترین میراثی است که پدران برای فرزندان بر جای می گذارند.

منبع: دیده و دل/جواد محدثی

نزول آیه تطهیر در شأن پنج تن آل عبا(علیهم السلام): سوره احزاب/33

نزول آیه مباهله : سوره آل عمران/61

انگشتربخشی حضرت علی(علیه السلام) در حال رکوع و نزول آیه ولایت: سوره مائده/55