«خانواده» یک بوستان و مزرعه است.
«پدر و مادر» باغبان و گلکارند.
«فرزندان» هم شکوفه های این باغ و میوه های این بوستان و مزرعه اند.
اگر به کودکان، «آب عاطفه» نرسد، افسرده می شوند.
اگر از گلهای زندگی مراقبت نشود، گلچین های بی رحم، آنها را می چینند و زیر پایشان له می کنند.
از این گلها مواظبت کنیم، تا به تاراج نروند.
امام علی(علیه السلام): ادب، بهترین میراثی است که پدران برای فرزندان بر جای می گذارند.

منبع: دیده و دل/جواد محدثی