به مناسبت فرارسیدن ماه محرم و ایام شهادت سرور و سالار شهیدان، حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام)، از امروز شنبه 27 آبان ماه 1391 تا روز پنجشنبه از ساعت 7:30 صبح به مدت 1 ساعت مراسم عزاداری و سخنرانی استاد گرانقدر حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا بختیاروند با حضور طلاب عزیز و اساتید گرانقدر در سالن اجتماعات حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) برگزار می گردد. این مراسم با  روضه خوانی و سپس صرف صبحانه پایان می یابد. انشاءالله که مورد قبول و عنایت حضرت حق تعالی قرار گیرد.

هدیه پیشگاه با عظمت حضرت امام حسین(علیه السلام) و شهدای گرانقدر کربلا 5 صلوات

روانشناسها، خصوصا کسانی که بیوگرافی می نویسند، کوشش می کنند برای روحیه ها یک کلید شخصیت پیدا کنند. می گویند شخصیت هرکس یک کلید معین دارد؛ اگر آن را پیدا کنید سراسر زندگی او را می توانید توجیه کنید. البته به دست آوردن کلید شخصیت افراد خیلی مشکل است، خصوصا شخصیتهای خیلی بزرگ.
ادعای اینکه کسی بگوید من کلید شخصیت کسی مانند حسین بن علی(علیه السلام) را بدست آورده ام، انصافا ادعای گزافی است و من جرات نمی کنم چنین سخنی بگویم، اما این قدر می توانم ادعا کنم که در حدودی که من حسین(علیه السلام) را شناخته و تاریخچه ی زندگی او را خوانده ام و سخنان او را-که متاسفانه بسیار کم به دست ما رسیده است- به دست آورده ام و در حدودی که تاریخ عاشورا را مطالعه کرده و خطابه ها و نصایح و شعارهای حسین(علیه السلام) را به دست آورده ام، می توانم این طور بگویم که از نظر من کلید شخصیت حسین(علیه السلام) حماسه است، شور است، عظمت است، صلابت است، شدت است، ایستادگی است، حق پرستی است. (ادامه دارد)
سخنانی که از حسین بن علی(علیه السلام) نقل شده نادر است ولی همان مقداری که هست از همین روح حکایت می کند. از حسین بن علی(علیه السلام) پرسیدند: شما سخنی را که با گوش خودت از پیغمبر شنیده باشی، برای ما نقل کن. ببینید انتخاب حسین از سخنان پیغمبر چگونه است! از همین جا شما می توانید مقدار شخصیت او را بدست آورید. حسین(علیه السلام) گفت آنچه که من از پیغمبر شنیده ام این است: «انَّ اللهَ تعالی یُحِبّ مَعالِی الاُمورِ وَ اَشرافَها و یُکرِهُ سَفسافَها» خدا کارهای بزرگ و مرتفع را دوست می دارد و از چیزهای پست بدش می آید. رفعت و عظمت را ببینید که وقتی می خواهد سخنی از پیغمبر نقل کند اینچنین سخنی را انتخاب می کند؛ درواقع دارد خودش را نشان می دهد.
سخن دیگر او این است: «مَوتٌ فی عِزٍّ خَیرٌ مِن حَیاهٍ فی ذُلٍّ» مردن با عزت و شرافت، از زندگی با ذلت بهتر است. …..
جمله ای دیگر: «اَلنّاس عَبیدُ الدُنیا» مردم را به حالت بردگی و بندگی شان اینطور تحقیر می کند که عیب مردم این است که بنده ی دنیا هستند، برده صفت هستند، بنده ی مطامع خودشان هستند. روی همین جهت، دین-که جوهر آزادی است و انسان را از غیر خدا آزاد و بنده ی حقیقت می کند- در عمق روحشان اثر نگذاشته است. «وَالدِینُ لَعقٌ عَلی اَلسِنتِهم یحوطونَه ما دَرَّت معائشُهُم، فاذا مُحِّصوا بالبَلاء قَلَّ الدَّیَّانون» .
این چه روحیه است که در تمام سخنانش این روح که ما از آن غافل هستیم متجلی است! در بین راه که به کربلا می روند، بعضیها با او صحبت می کنند که نرو خطر دارد، و حسین(علیه السلام) در جواب این را می گوید:
به من می گویید نرو، ولی خواهم رفت. می گویید کشته می شوم؛ مگر مردن برای یک جوانمرد ننگ است؟ مردن آن وقت ننگ است که هدف انسان پست باشد و بخواهد برای آقایی و ریاست کشته بشود که می گویند به هدفش نرسید، اما برای آن کسی که بر ای اعلای کلمه ی حق و در راه حق کشته می شود که ننگ نیست چرا که در راهی قدم برمی دارد که صالحین و شایستگان بندگان خدا قدم برداشته اند. پس چون در راهی قدم برمی دارد که با یک آدم هلاک شده ی بدبخت و گناهکار مثل یزید مخالفت می کند، بگذار کشته بشود. شما می گویید کشته می شود؛ یکی از این دو بیشتر نیست: یا زنده می مانم یا کشته می شوم. اگر زنده ماندم کسی نمی گوید تو چرا زنده ماندی و اگر دراین راه کشته بشوم احدی در دنیا مرا ملامت نخواهد کرد اگر بداند که من در چه راهی رفتم. برای بدبختی و ذلت تو کافی است که زندگی بکنی اما دماغت را به خاک بمالند. …..
حماسه حسینی/استاد شهید مطهری/ص33

آیا گریه آسمان و زمین حقیقت دارد؟
عظمت شخصیت انسان های برجسته و معرفت موجودات، آنگونه است که آسمان و زمین در مرگ و شهادتشان می گرید و همراه با سرشک غم اهل ایمان و فرشتگان به سوگواری می پردازند. برخی گریه آسمان و زمین را «حقیقت» می دانند و به این باور دست یافته اند که معصوم(علیه السلام) می فرماید: «هنگامی که امام حسین(علیه السلام) شهید شد، آسمان بر او گریست و سر خی مخصوصی در اطراف آسمان پدیدار گشت.»
امام حسین(علیه السلام) و جایگاه گریه بر آن حضرت
از آغازین روزهای سوگواری سید شهیدان، سخنانی در محافل عزا، مطرح می شود که گاه و بیگاه پرسش و یا تعجب ما جوانان را در پی دارد:
امام علی(علیه السلام) فرزند شهیدش را «مایه گریه هر مومن» می نامید؛ سرور و سالار شهیدان، خویشتن را «کشته گریه ها» می دانست و امام صادق(علیه السلام) ریزش قطره اشکی بر ابا عبدالله(علیه السلام) را باعث «آمرزش گناهان» و … تفسیر می کرد.
پاسخ را از دو زاویه، آغاز می کنیم: نخست اینکه چنین سخنانی از نظر متخصصان حدیث شناسی- مجموعا- بی هیچ تردیدی تایید شده و اندک شکی در صحت آنها وجود ندارد. سپس به سراغ دلالت حدیث و مراد معصوم(علیه السلام) می رویم و با توجه به کوتاهی مجال، فلسفه بیان چنین تعابیری را اینگونه برمی شماریم:
1.ایجاد جاودنگی، پویایی و بالندگی حادثه کربلا
عظمت واقعه عاشورا، آثار جاودان حماسه سرخ حسینی، برکات شور و شعور الهی در وجود عزاداران و شیفتگان و جاسوزی ستم های بی شمار یزیدیان بر امام و خاندانش به گونه ای است که فروزندگی و تابندگی چنین حماسه ای را ضروری می نماید و همگان برپایی پرچم سرخ کربلا در طول تاریخ را بر بلندای دلها لازم می دانند. از این رو «اشک» که ترجمان زبان دل است و نشان دلدادگی، عشق و ارادت به امام حسین(علیه السلام)، اینگونه ارزش می یابد تا یاد و نام کربلا و کربلاییان برای همیشه ی تاریخ زنده و جاوید بماند.
2.سازندگی گریه
گریه، زمینه ساز پیوندی قلبی است که عطش روح را سیراب می کند و باعث همسویی ما با آرمان های محبوب، هماهنگی با روح او و حرکت در مسیر وی می شود. بی تردید، گریه ای دربردارنده آن آثار بزرگ است که ما همرنگ و همسوی امام خود سازد تا در کوثر حسینی، خویشتن خویش را پاک و پیراسته سازیم، حسینی شویم و حسینی بمانیم. در این خودسازی است که لطف و محبت امام را نصیب خود ساخته ایم.
3.بزرگی مصیبت و عظمت فاجعه کربلا
واقعه آن روز دردآلود به گونه ای است که تمام انبیا و رسولان الهی را به گریه واداشت؛ آیا سزاوار نیست ما نیز به پاس عشق و ارادت به ستمدیدگان و اظهار نفرت از دشمنان بگرییم و بسوزیم؟!
4.تجدید بیعت با امام حسین(علیه السلام)
نه کربلا زمینی محدود است و نه عاشورا زمانی کوتاه؛ زیرا «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» و ما با اشک هامان زیارت نامه ای با دلدادگی به آرمان های امام حسین(علیه السلام) می نگاریم، بیعتی دیگر می کنیم تا همگان نیک بدانند که «اشک ما، شعار و شعور ماست» و گریه ما، نشان بیعت و رهپوییمان.
در سلسله اشک بود گوهر مقصود       گر هست ز یوسف خبر، این قافله دارد (صائب تبریزی)

جوانان پرسش ها و پاسخ ها/احمد لقمانی/ص295        

هدیه پیشگاه باعظمت سرور و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، و شهدای کربلا صلوات