فضائل و رذائل اخلاقی در وجود آدمی شبیه باطری اتومبیل کار می کند. باطری اتومبیل به اجزاء ماشین بر ق می دهد و آنها را به حرکت و جنبش می اندازد و در اثر جنب و جوش آن اعضاء، برق خود را تقویت می کند. رابطه ایمان و عمل انسان نیز به همین شکل است. میزان ایمان هر انسانی، نحوه عمل او را تعیین می کند و عملکرد او در میزان ایمانی که دارد، تاثیر خواهد گذاشت.
کسی که با مشکلات مبارزه می کند، در مقابل گناه مقاومت می نماید، وقتی تمایل جنسی پیش می آید به آن پشت پا می زند و خودپسندی را در خود سرکوب می نماید، معلوم می شود شرح صدر دارد و رفتاری که در اثر سعه صدر از خود نشان می دهد، شرح صدر او را در دل رسوخ می دهد و آن را ملکه می سازد.
استقامت در برابر گناه، سعی در تقویت روحیه انتقادپذیری، حوصله به خرج دادن در انجام کارها، تحمل مشکلات، مدارا با ناملایمات و اعمالی از این قبیل موجب ایجاد سعه صدر در وجود انسان و رسوخ این خصلت نیکو در قلب او می گردد.

سیروسلوک آیت الله مظاهری/صص193و194

اولین راهکار برای تقویت اراده این است که انسان اراده خود را بکار بگیرد و از او کار بکشد تا قوی شود. قوی بودن دست راست انسان نسبت به دست چپ، مؤید همین حقیقت است. معمولا انسان از دست راست خود بیشتر کار می کشد و دست چپ را در اولویت دوم بکار می گیرد. از این رو دست راست قوی تر و مهیاتر است.

راهکار دوم برای تقویت اراده، عمل به دستورالعمل سوره مزمل است. باید دانست که این دستورات بسیار در تقویت اراده انسان موثر است. مخصوصا بیداری در شب و راز و نیاز با خدای سبحان، اراده قوی برای انسان به ارمغان می آورد.

سومین و مهمترین راهکار تقویت اراده، اجتناب از گناه است. اگر انسان در مواقعی که زمینه ارتکاب گناه دارد، از گناه اجتناب ورزد، به طور ناخودآگاه اراده ای قوی پیدا خواهد کرد.

انجام وظایف الهی نیز مقارن با اجتناب از گناه، از عوامل موثر در تقویت اراده به شمار می رود. اقامه نماز اول وقت، اهتمام به روزه داری خصوصا روزه مستحب، اهمیت به امر به معروف و نهی از منکر و رعایت سایر مقررات الهی، تاثیر بسزایی در تقویت اراده انسان دارد.

از عوامل دیگری همچون امیدواری، مقاومت در برابر هواهای نفسانی و مبارزه با عادات ناپسند، تلقین به داشتن اراده قوی، داشتن هدف روشن در زندگی، اعتماد به نفس و خودباوری و بهره گیری از سرگذشت انسانهای با اراده، می توان به عنوان عوامل موثر در تقویت اراده نام برد.

منبع: سیر و سلوک/آیت الله مظاهری/صص87و88