ما بايد بتوانيم از كارِ كارگر ايرانى حمايت كنيم؛ از سرمايه‏ ى سرمايه ‏دار ايرانى حمايت كنيم؛ و اين فقط با تقويت توليد ملى امكان‏ پذير خواهد شد. سهم دولت در اين كار، پشتيبانى از توليدات داخلىِ صنعتى و كشاورزى است. سهم سرمايه ‏داران و كارگران، تقويت چرخه‏ ى توليد و اتقان در كار توليد است. و سهم مردم - كه به نظر من از همه ‏ى اينها مهمتر است - مصرف توليدات داخلى است. ما بايد عادت كنيم، براى خودمان فرهنگ كنيم، براى خودمان يك فريضه بدانيم كه هر كالائى كه مشابه داخلى آن وجود دارد و توليد داخلى متوجه به آن است، آن كالا را از توليد داخلى مصرف كنيم و از مصرف توليدات خارجى بجد پرهيز كنيم؛ در همه ‏ى زمينه ‏ها: زمينه ‏هاى مصارف روزمرّه و زمينه ‏هاى عمده ‏تر و مهمتر.

از بیانات مقام معظم رهبری، حضرت امام خامنه ای(مد ظله العالی)

جهت سلامتی و طول عمر با برکتشان صلوات

کوشش کن قلب تو برای خدا باشد! وقتی قلب تو برای خدا شد، خدا آنجاست. وقتی خدا آنجا بود، همه ی آنچه مربوط به خداست، در آنجا حاضر و ظاهر خواهد شد. هر وقت اراده کنی، همه نزد تو خواهند آمد؛ چون خدا آنجاست. ارواح همه ی انبیاء و اولیاء آنجا هستند. اراده کنی، مکه و مدینه همه نزد تو هستند … پس کوشش کن قلبت فقط برای خدا باشد، تا همه ی آنچه مخلوق خداست، نزد تو حاضر باشند… اگر غیر خدا را بخواهی، قیمت تو همان است که خواسته ای، و اگر خدا خواه شدی، قیمت نداری: مَن کَانَ لله کَانَ اللهُ لَهُ، اگر در تمام لحظات مستغرق در خدا باشی، انوار الهی در تو تابش می کند و آنچه بخواهی به نور الهی می بینی.
ای خدا خواهم خدایی ام کنی        مهدوی دینی سمائی ام کنی
گر مرا با خود بدانی یک زمان          ارزشش به از زمین و آسمان

سودای روی دوست/ص53

در روایتی نقل شده است: چون قیامت برپا می شود، قومی محشور می شوند که صورتهای آنها مانند ستاره می درخشد. ملائکه از آنها می پرسند؛ اعمال شما چه بوده است؟ آنها پاسخ می دهند: ما با شنیدن اذان برای گرفتن وضو حرکت می کردیم و به کار دیگری مشغول نمی شدیم. بعد دسته ای دیگر محشور می شوند که چهره های آنان مانند ماه درخشان است. از انها نیز سوال می شود، جواب می دهند: ما قبل از اذان وضو می گرفتیم و برای ادای نماز اماده می شدیم. سپس طایفه دیگری محشور می شوند که چهره های آنان همچون خورشید می درخشد؛ آنان در پاسخ فرشتگان می گویند: ما قبل از اذان وارد مسجد می شدیم و اذان را در مسجد می شنیدیم.

سیروسلوک آیت الله مظاهری/ص49

علامه شيخ آقا بزرگ تهراني بزرگترين دانشمند تاريخ شيعه در زمينه فهرست نگاري كتب و تراجم نگاري علماست. وی در خانواده ای مذهبی، درمحله قدیمی پامنار تهران، در تاریخ 11 ربیع الاول 1293 هجری به دنیا آمد. به دلیل نزدیکی تولد شیخ آقابزرگ به ایام ولادت باسعادت حضرت ختمی مرتبت محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله (17 ربیع الاول) و همچنین به سبب احترام به جد بزرگ ایشان حاج محسن تهرانی او را محمّدمحسن نامیدند. بعدها به سبب همین نامگذاری او را «آقا بزرگ» خواندند.

علاّمه تهرانی در سال 1315 قمری به نجف رفت و نزد اساتیدی همچون، حاج ‎میرزاحسین نوری، شیخ ‎محمدطه نجف، سیدمرتضی کشمیری، حاج‎ میرزاحسین میرزاخلیل، آخوند ملامحمّدکاظم خراسانی، سیداحمد حائری تهرانی، میرزا محمدعلی چهاردهی، سید محمدکاظم یزدی و شیخ‎الشریعة اصفهانی به کسب دانش پرداخت.
آثار قلمی شیخ آقا بزرگ را تا هشتاد جلد می‏توان شمرد، که مهمترین آثار وی “الذریعه الی تصانیف‎ الشیعه” تاریخ ادبیات تشیع در 14 قرن در بیست و شش جلد و “طبقات ‎اعلام ‎الشیعه” در یازده جلد است.
مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی پس از سالها تحقیق و تدوین در 13 ذی‏ الحجّه سال 1389 قمری، در کربلای معلی از دنیا رفت و در نجف اشرف در خانه مسکونی خودش که بعدها قسمتی از کتاب‏خانه موقوفه او شد، به خاک سپرده شد.

نکاتی چند از دوران عمر بابرکت وی:
پاسخگوی دوران
پاسخگویی به شبهات و سؤالات روز، از وظایف سنگین اندیشمندان دینی است که در کنار دیگر وظایف آنان چون: تبلیغ، تدریس و… ضرورتی مهم دارد.
شیخ آقا بزرگ تهرانی نیز که عالمی آگاه بود در پی یک اظهار نظر غیر منصفانه از طرف حاجی خلیفه، نویسنده دائرة المعارف کشف الظنون که در آن، شیعه را به نداشتن کتاب های سودمند متهم کرده و آنان را طفیلی دیگر مذاهب خوانده بود و همچنین جرجی زیدان (1914. م) مورخ و نویسنده نامدار مسیحی که معتقد بود شیعه در دنیا هیچ طرفداری ندارد، در مقام پاسخگویی برآمد و 29 جلد کتاب ارزشمند الذریعه الی تصانیف الشیعه را که فهرستی بر تألیفات شیعیان بود، تألیف کرد.
عبادت شیخ
در شرح حال شیخ آفا بزرگ تهرانی این عالم وارسته و پرتلاش و نمونه عالی استقامت و پشتکار می خوانیم: «شیخ با این همه اشتغال پردامنه علمی و تتبعات فرصت گیری که داشت از انجام دادن عبادات اسلامی و تهذیب نفس غفلت نمی کرد. شب چهارشنبه هر هفته پیاده از نجف به مسجد سَهله (در 10 کیلومتری نجف) می رفت و در آن جا به نماز و دعا و عبادت می پرداخت. این کار وی تا مدتی پس از رسیدن به سن 80 سالگی همواره ادامه داشت».
تلاشگر خستگی ناپذیر
هر جا که اثری گران بها پدید آمده و تأثیری عمیق بر علم و فرهنگ جامعه ای گذاشته است، با خود حکایت یک کوشش بی وقفه و صد البته تلاشگری خستگی ناپذیر را همراه دارد.
شیخ آقابزرگ تهرانی نیز مصداق روشن و کاملی از تلاشگری خستگی ناپذیر بود.
در این باره استاد محمّد رضا حکیمی در بیانی زیبا و استوار آورده اند: «شیخ آقابزرگ، در طول سال های نجف ـ همچنان روزگاران گذشته خویش ـ به پی گیری کارهای تحقیقی و ادامه رسالت علمی خود شب و روزی گذرانید و با امانت و اخلاص تمام، به تألیف و نشر اطلاعات خود اشتغال داشت. حوادث اندوه آفرینِ روزگار، پیشامدهای نامنتظره و بیماری های دردخیز ـ که در زندگی وی بسیار بود ـ هیچ یک نتوانست او را در کار سست کند و رنگ ناتوانی و ضعف به جوهر وجود او بزند.

شادی روح این عالم گرانقدر صلوات