پروردگارا مرا ببخش!
از اینکه به یاد همه بودم به غیر از تو!
از اینکه بر کوچک ها بزرگی کردم!
از اینکه کار بد دیگران را به رخشان کشیدم!
از اینکه جایی که حق با من بود لجبازی کردم!

از اینکه زبانم گفت بفرمایید ولی دلم نه!
از اینکه در حال سخن گفتن کسی بی اعتنا بودم!
از اینکه صدایم زدند، اما خودم را به نشنیدن زدم!
از اینکه ایمانم به بندگانت بیشتر از ایمان به تو بود!
از اینکه نشان دادم کاره ای هستم در حالی که …!
از اینکه معذرت خواستن برایم مشکل بود و انجام ندادم!
از اینکه غذا خوردنم هرگز ترک نشد اما نمازم قضا شد!
از اینکه تظاهر به دانستن مطلبی کردم که اصلا آن را نمی دانستم!

از اینکه رسوا شدن در دنیا برایم مشکل تر از رسوا شدن در آخرت بود!
از اینکه موقع انجام گناه از یک طفل خجالت کشیدم و از تو شرم ننمودم!
از اینکه حاضر نشدم بگویم نمی دانم! حتی در لحظه ای که نادانیم برملا شد!
از اینکه آنقدر به فکر آراستگی ظاهر خود بودم که به آراستگی باطن نپرداختم!

از اینکه دیگران را به کسی خنداندم، غافل از اینکه خود از همه خنده دارتر بودم!
از اینکه سعی داشتم کار بد را در حضور جمعی توجیه کنم، با اینکه می دانستم غلط است!
از اینکه در همه چیز و همه جا با محاسبه دقیق سر و کار داشتم ولی به حساب نفس خویش نرسیدم!
از اینکه برای ارضای نفس آنقدر از کسی سوال کردم تا آنکه «نمی دانم» را از زبانش بیرون کشیدم!
از اینکه … .
الهی به ما دیده بصیرت عنایت کن
و ما را در شناخت عیوب خویش یاری فرما.
                                               آمین یا رب العالمین

خدایا!
بر گناهم سایه ی روشن رحمتت بیار و بر عیوبم ابر پر بار رحمتت ببار.

فَوَ عِزٌتِكَ ما اَجِدُ لِذُنُوْبِی سِواكَ غافِراٍ ًوَ لا اَری لِكَسْرِی غَیْرَكَ جابِراً وَ قَدْ خَضَعْتُ بِاْلِانابَةِ اِلَیْكَ وَعَنَوْتُ بُالْاِسْتِكانَةِ لَدَیْكَ…

به عزتت سوگند كه جز تو بر گناهان خویش را بخشنده ای نمی‌یابم و شكستگی خویش را جز تو پیوندی نمی‌بینم.
من اینك با بالهای تواضع به بارگاه تو باز گشته ام و پیشانی خشوع و خواری خویش بر درگاه قدرتت نهاده ام .
اگر از در رحمت خویش برانیم به كدامین در پناهنده شوم؟!! و اگر از قلّه رافتت فرو افكنیم به كدامین دامنه بگریزم؟… كه صد افسوس از خجلت و رسوائیم و… هزار فغان از توشه راهم.

فَوَااَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضاحِی وَ و الَهَفاهُ مِنْ سُوءُِ عَمَلِی وَ اجْتِراحِی اَسْاَلكَ یا غَافِرَ الَذٌَنْبِ اَلْكَبِیر وَ یا جَابِرَ اَلْعَظْمِ اَلْكَسِیرِ اَنْ تَهََبَ لِی مُوْبِقاتِ اَلْجَرائِر وَ تَسْتُرَ عَلَیٌَ فاَضِحاتِ اَلسٌَرائِرِ …

ای بزرگ بخشاینده گناهان بزرگ و ای به هم آورنده و پیوند زننده استخوانهای شكسته!
از عظیم گناهانم هلاك كننده هایش را ببخش.
واز قبیح رازهایم رسوا كننده هایش را بپوش.
و مرا در گرمای حضور قیامتت از خنك گوارای عفوت بنوش.

آمین یا رب العالمین

خداوندا حضورم ده
که راز دل نهفتن را بسی دشوار
و گفتن را بسی، دشوارتر دارم
چگونه خاموشی یابم ،
بهنگامی که اینسان در خروشم
مرا نتوان نگفتن ، چون که در عشقت ، بسان باده می جوشم
خداوندا تویی حاضر ، چه می جویم
تویی ناظر ، چه می گویم
خداوندا چه شرمی دارم از ماه و ستاره
غنچه ای ، پروانه ای ، برگی
که آنها کار خود را می کنند اما ،
به کار خویش واماندم
چه نعمت ها که من را داده ای
اما زبان شکر یک ، از صد هزارش را نمی دانم
و میدانم که در تقسیم هستی ،
سهم من را هم ، هزاران بار افزون داده ای
اما خداوندا ، کمک کن ، تا فراموشم نگردد
نقش خود در نقشه هستی
ترا وقتی به یاد آرم ،
پس آنگه از تمام خواهش خود ، شرم می دارم
من از ذکر و دعا و این نماز غافلانه ، شرم میدارم
هزاران توبه کردم از نمازی که نباشد آن نمازی که تو می خواهی
خداوندا ، تو را دارم و این یعنی که دارایم
الهی گر چه مسکینم ولی دارا تر از من کیست ،
وقتی من تو را دارم ؟
خداوندا شبی چون روز نورانی
و روزی همچو شب، روحانی و زیبا عطایم کن
مرا این بس که مخلوق خدایی چون توام ، بر خویش می بالم
کرامت دارد این نسبت که من با خالق هستی کنون دارم
چه آزادم به هنگامی که من را عبد می خوانی
کمک کن تا نیالایم،من آن نفسی، که آن را پاک می خواهی

ادامه »

بارالها!
گناهانم لباس خواری بر تنم كرده است و دوری از تو درماندگی را آرایشم شده است. افزونی لجن گناهانم ماهی دلم را میرانده است.
ای نهایت آ‌رزویم! ای زیباترین مطلوبم! ای تنها پاسخگویم! و ای محبوب دلم!
ماهی دلم را با جریان زلال توبه پذیریت زنده گردان.

آمین یا رب العالمین