باری دیگر به شوق دیدنت در جاده ای پا نهاده ام که میگویند جاده انتظار نام دارد
آقا جان همه به عمق جاده ای نگاه میکنیم که تو قرار است بیایی و با آمدنت چشمان منتظر بندگانت را روشن کنی
آقا جان همه با دستانی پر به پیشوازت آمدن ولی من با دستانی خالی و سری به زیر آمدم ولی تنها دلخوشی ام این است که تو آنقدر مهربانی که چشم انتظاری مرا هم قبول می کنی
آقا جان ذکر لب همه ما که در این جاده ایستاده ایم این است
اللهم کن لولیک الفرج…
و از گفتنش و انتظار کشیدن خسته نمیشویم چون امیدمان این است که گل نرگس را ببینیم
غروب جمعه شد باز نیامدی جمعه دیگر میاییم
آری اینبار حتما میایی

سمت زلال اشک من آقای من سلام
سلام بر خـــدای بزرگ و مهربان
سلام بر خانواده نبوت
سلام و درود بر درخشنده ترین ستارگان آسمان رسالت و وحی
سلام بر زیباترین و خوش بو ترین گل گلزار هستی محبوب دل عاشقان مهدي موعود(عج)
سلام بر آنهایی که عاشقانه و خالصانه منتظر ظهورند.
سلام بر عاشقاني كه در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند…

يازده پله زمين رفت به سمت ملکوت
يک قدم مانده، زمين شوق شکفتن دارد……….

شايد آن روز که سهراب نوشت:

“تا شقايق هست زندگي بايد کرد”

خبري از دل پر درد گل ياس نداشت

بايد اينگونه نوشت:

هر گلي هم باشد، چه شقايق چه گل پيچک و ياس

زندگي بي مهدي

زندگي با غم‏هاست

جهت تعجیل در ظهور آقایمان سهم هر کس 5 صلوات……

آموزگارم ، تو باغبانی
می پرورانی بذروجودم ، با مهربانی
با درسهایت دیو جهالت از من گریزد
اندرزهایت ، بهر وجودم ، شد پاسبانی
من غرقه بودم در بحر غفلت
دستم گرفتی ای ناجی من،
من همچو قایق ، تو بادبانی
بر خوان ِ دانش من میهمانم
تو ای معلم ، خود میزبانی
کار تو باشد، ارشاد انسان
همکار ِ خوب ِ پیغمبرانی

معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم . دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون
کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن های
دشت دانش آموختگی فرو می ریزی . خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما وحرارت کلبه ی
سرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است . غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهای
تو می روید، طراوت لحظه های ابهام و زیبا یی بخش خانه ی وجود ماست . کلام روح بخش
و دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و اهنگ زندگی را به
شور در می آورد. روانی به لطافت گلبرگهای ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریز
است . دستهای روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته و شمع وجودت از
نیروی ایمان و انسانیت شعله ور است . سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ،
صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود . معنای کلام امید
بخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست . علم آموزی و صبر
ایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی
هستی . قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه ی
ماست . طپش قلب تو آهنگ خوش هستی و جوشش نشاط در غزل شیوای زندگی
است . تو روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی . ‹‹ و ما
یستوی الاعمی والبصیر . و لا الظلمات ولا النور ›› وهرگز کافر تاریک جان کور اندیش با مومن
اندیشمند خوش بینش یکسان نیست وهیچ ظلمت با نور یکسان نخواهد بود . چگونه
سپاس گویم مهربانی ولطف تو را که سرشار از عشق ویقین است . چگونه سپاس گویم
تأثیر علم آموزی تو را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه ی محقر وجودم فروزان ساخته
است . آری در مقابل این همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است ونه کلام وصف .
تنها پروانه ی جانم بر گرد شمع وجودت ، عاشقانه چنین می سراید : معلم کیمیای جسم
و جان است … مــعلم رهنمای گمرهان است…. شـده حک بر فراز قله ی عشق …. معلم
وارث پیغــــمبران است

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="false” DefSemiHidden="false” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="371″> me="heading 1″ />

y: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">پس ای بانوبا کدام واژه به استقبال تو آمد آن همه صبوری تو که در بحرای خودت آنقدرزیبا غزل صبرسرودی که همه ی فرشتگان خدا انگشت صبر بر دهان حیرت خود برگرفته اند دل داغدارمن به تمام قامت به احترام تو می ایستد و در زاویه اندیشه هایش به شکیبایی تو فکر می کند  که آنروزها که چشم به جهان  گشودی شاهد رنجها و غربت های پدر بودی تو دست در دست خدیجه مهربانترین پناهگاه پدرت کودکی ات را آغاز نمودی و بازیهای کودکانه و شیرینی ات با سنگهای داغ شعب ابی طالب آغاز گردید آنجا بود که اولین قدمهایت را برای حمایت از دین خود برداشتی و یکی از طلایه داران پرچم اسلام شدی  …. و تو ای فاطمه تویی که از زیباترین ، ملکوتی ترین ، مقدسترین و در عین حال دست نیافتنی ترین و ناشناخته ترین رابطه ها ، رابطه ی تو با خداست…بنای آسمان و زمین و روشنایی ماه و خورشید و گردش افلاک و وسعت دریاها به اعتبار تو و خاندان توست ، وجود تو بزرگترین و کافی ترین فلسفه ی آفرینش زن است هم چنان که وجود خاندان تو بهانه  خلق آفرینش…برای تو همین افتخاربس که خداوند به پالایشت همت گماشته و پاکی را در وجودت به ودیعه نهاده است ” انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا…”   تو مظهر عطوفت خداوند و سنبل رأفت و مهر الهی هستی .مگر نه اینکه در محشر مفتاح جنت در دستان تو است ای فاطمه و اذن دخول بهشت با رضایت و محبت توست…پس لطف و رضایتت را شامل حال ما نیز بگردان چرا که ما نیز محب توایم…

محبوبه حق در دو جهان فاطمه است   در قلب محب او کجا واهمه هست

آندم که قدم نهد به سوی محشر   لطف و کرمش شامل حال همه است

برکوکب آسمان عصمت صلوات      برفاطمه گوهر نبوت صلوات

بر مادر 11 امام برحق از صبح ازل تا به قیامت صلوات…

سراینده متن خانم عاطفه میراحمدی از طلبه های پایه اول مدرسه الزهرا زرین شهر