​برگزاری نشست اخلاقی باحضورحجت الاسلام والمسلمین شیخی در مدرسه

حضرت رسول (صل الله علیه و آله) می فرمایند:
استوارترین کارها سه چیز است :
یاد خـــدا درهمه حال
رعایت انصاف بر ضرر خویش
و تقسیم مال با برادر دینی

حدیث 290

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هم چنین پیامبر گرامی اسلام می فرمایند این چند صفت را برای من تعهد کنید
تا بهشت را برای شما تعهد کنم…
هنگام تقسیم ارث به یکدیگر ستم نکنید
با مردم با انصاف رفتار کنید
و هنگام جنگ با دشمن ترسان نباشید
در غنائم خیانت نکنید
و ظالم را از مظلوم دفع کنید

حدیث 322

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
و پیامبر گرامی یکی از بهترین مردم را کسی می داند که در عین قوت انصاف داشته باشد

حدیث 419

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در جایی دیگر می فرمایند سه چیز از لوازم ایمان است
 بخشش به هنگام تنگدستی ، سلام به دانشمند و انصاف بر ضرر خویش

حدیث 1268

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حضرت مژده ای هم داده اند ، زمانی که زمین از جور و ظلم پر می شود خدا مردی را
که اسم وی اسم من است و اسم پدرش اسم پدر من است برانگیزد تا ان را از عدل و انصاف پر کند
چنان که از ظلم پر شده است.

حدیث 2220
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ (10)
براى او يكسان است كسانى از شما كه پنهانى سخن بگويند، يا آن را آشكار سازند؛

و كسانى كه شبانگاه مخفيانه حركت مى‏كنند، يا در روشنايى روز. (آیه 10 سوره رعد) 

تفسیر المیزان

راغب هم چنان به معناى اين ماده ادامه مى‏دهد تا آنجا كه مى‏گويد:

و اما در مورد حس شنوايى در قرآن كريم مى‏خوانيم:

” سَواءٌ مِنْكُمْ‏ مَنْ‏ أَسَرَّ الْقَوْلَ‏ وَ مَنْ‏ جَهَرَ بِهِ‏” اين بود گفتار راغب. و كلمه” سوء من القول زشت از سخن”

به معناى هر سخنى است كه در باره هر كسى گفته شود ناراحت مى‏گردد، مثل نفرين و فحش،

چه فحشى كه مشتمل بر بدى‏ها و عيب‏هاى طرف باشد و چه فحشى كه در آن بدى‏هايى به دروغ

به وى نسبت داده شود، همه اينها سخنانى است كه خداى تعالى جهر به آن را و يا به عبارت ديگر

اظهار آن را دوست نمى‏دارد و معلوم است كه خداى تعالى منزه است از دوستى و دشمنى به آن معنايى

كه در ما انسان‏ها و در حيوانات هم جنس ما وجود دارد، چيزى كه هست از آنجا كه امر و نهى در

بين ما انسانها به حسب طبع ناشى از حب و بغض است (چيزى را كه دوست مى‏داريم مامور خود

را امر مى‏كنيم تا آن را عملى كند و چيزى را كه دشمن مى‏داريم طرف را از انجام آن نهى مى‏كنيم)

لذا بطور كنايه امر و نهى خدا را اراده و كراهت (يا حب و بغض و يا رضا و سخط او تعبير كرده ‏اند)

و گرنه در ساخت مقدس او اينگونه حالات كه در نفس ما پيدا مى‏شود وجود ندارد.

تفسیر نمونه

و براى تكميل اين بحث و تاكيد بر علم بى‏پايان او اضافه مى‏كند،” براى خداوند هيچ تفاوتى ندارد

كسانى كه سخن خود را مكتوم دارند، و يا آنها كه آشكار كنند” او همه را مى‏داند و مى‏شنود

(سَواءٌ مِنْكُمْ‏ مَنْ‏ أَسَرَّ الْقَوْلَ‏ وَ مَنْ‏ جَهَرَ بِهِ‏).” و نيز براى او تفاوت نمى‏كند، كسانى كه مخفيانه

در دل شب و در ميان پرده‏هاى ظلمت گام برمى‏دارند و آنها كه آشكارا

در روز روشن به دنبال كار خويش مى‏روند” (وَ مَنْ‏ هُوَ مُسْتَخْفٍ‏ بِاللَّيْلِ‏ وَ سارِبٌ‏ بِالنَّهارِ).