افتتاحیه نمایشگاه صنایع دستی طلاب حوزه علمیه الزهــــــــــــرا(سلام الله علیها) زرین شهر

همزمان با آغاز دهه فجـــــــــــــــر و اتمام آن مصادف

با ولادت اسوه ی صبر و استقامت بی بی زینب (سلام الله علیها)

و در اختتامیه آن که امروز بود تعدادی از طلاب هم در

مسابقه غذا و کیک پزی شرکت کردند که از همگی تقدیر شد

1- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند:

مواقع تفریح و شادمانی فرصت است،

( اافراد عاقل فرصت ها را مغتنم می شمارند و از آن ها به نفع خوشبختی و سعادت خویش استفاده می کنند.(

منبع : فهرست غرر ، ص 157

2- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند:

فرح و شادمانی باعث بهجت و انبساط روح و مایه ی تهییج وجد و نشاط است.

منبع : فهرست غرر، ص157

3- حضرت امام رضا (علیه السلام) فرموده اند:

از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید

وتمنیات دل را از راههای مشروع برآورید، مراقبت کنید در این کار

بمردانگی وشرافتتان آسیب نرسد ودچار اسراف وتندروی نشوید . تفریح وسرگرمیهای لذت بخش شما

را در اداره زندگی یاری میکند وبا کمک آن بهتر به امور دنیای

خویش موفق خواهید شد.

منبع:بحار17،صفحه208

4- حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

مخلوق خداوند عموماً عیالات خدا هستند

و محبوب ترین فرد نزد خداوند کسی است که به عیالات خدا نفعی برساند و خانواده ای را شاد نماید.

منبع : کافی 2 ، ص164

5- حضرت امام محمدباقر (علیه السّلام) فرموده اند:

انس مطبوع و لذّت بخش مردان با ایمان در سه چیز است:

بهره مندی از زنان و شرکت در بزم دوستان و برادران و خلوت کردن با خداوند در نماز شب.

منبع : سفینه 2 ، لها،ص519

6- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند:

که خداوند به داود پیغمبر وحی

فرستاد ای داود به وجود من شادی کن و از یاد من لذت ببر و با مناجات من متنعم باش.

منبع : امالی صدوق ، ص118

7- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند:

شایسته است مسلمان عاقل ساعتی

از روز خود را برای کارهایی که بین او خداوند انجام می گیرد اختصاص دهد و ساعتی برادران ایمانی

و دوستان خود را ملاقات کند و در امور معنوی و اخروی با آنان گفتگو نماید و ساعتی نفس

خود را با لذائذ که گناه نباشد آزاد بگذارد و این ساعت لذت، آدمی را در انجام وظائف دوساعت دیگر کمک می کند.

منبع : کافی 5 ، ص87

انسان هیچگاه نباید از لطف و رحمت خدا ناامید شود، و اگر چنین شود تردید نداشته باشد که بزرگترین گناه را انجام داده است.

اگر در زندگی انسان روح دعا کردن حاکم نباشد، اگر انسان با دعا سر و کار نداشته باشد، دست عنایت خدای متعال

از او برداشته می شود و کسی که خدا به او توجه نکند و عنایتی به او نداشته باشد،

روزگارش تیره تر از شب تار است و سقوط او حتمی است.

خداوند متعال در چندین آیه از قرآن کریم، انسانی که اعراض از دعا دارد را تهدید می‌کند

و می‌فرماید اگر کسی دعا نکند، به جهنّم خواهد رفت و در جهنّم خوار و ذلیل خواهد شد:

- «وَ قالَ ربُّکُمُ ادعُونِی اَستَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی‏ سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ»

یعنی کسانی که از عبادت خدا رویگردان هستند و کسانی که حال دعا ندارند، اعراض از صحبت کردن

و دعا و ارتباط با خدا دارند، در قیامت در حالی که خوار و ذلیل هستند، وارد جهنّم می شوند.

همان طور که دعا کردن پاداش دنیوی و اخروی دارد، اعراض از دعا نیز عقاب خداوند را در پی خواهد داشت.

- پیامبر اکرم«صلی الله علیه و آله و سلم» در حال سجده و در حال تضرّع و زاری مرتب می فرمودند:

«إلهی لاتَکِلنی الی نَفسی طَرفَة عَینٍ أبدا»،

خدایا به اندازۀ چشم به هم زدنی من را به حال خود وا گذار نکن.

- در آیۀ دیگر می فرماید:

«قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ»

یعنی اگر دعای شما نبود، خداوند به شما توجه و اعتنایی نداشت.

- آیۀ دیگری که تهدید بسیار مهمی برای یأس از رحمت خداوند به شمار می رود، می فرماید:

«وَ لاتَایئَسوا مِن روح الله إنَّهُ لایَایئَسُ مِن روح الله الا القَومِ الکافرون»

یعنی از رحمت بی انتهای خدا ناامید نباشید، که هرگز جز کافران هیچ کس از رحمت خدا ناامید نمی شود.

بنابراین بنده نباید از رحمت بی مقدار خدا و استجابت دعا مأیوس باشد. همیشه باید با حالت امیدواری دعا کند.

انسان باید بداند که دعا کردن خیلی پاداش و نتیجه دارد. یأس و ناامیدی از رحمت خدا گناهش در سر حد کفر است.