چون همیشه، ایمانی راسخ در دریای نگاهت موج می‏زد.
تمام فانوس‏های هدایت را روشن کردی، دلیل و برهان قاطع برایشان آوردی، معجزه قرآن را به همه نمایاندی و حتی انجیل را بر صدق گفتارت گواه گرفتی؛ ولی نور هدایت، راه نفوذی در دل‏هایشان نیافت.
خدا بر ضمیر نهانشان آگاه بود و نیت‏های ناپاکشان را می‏ دید؛ پس وحی فرستاد که پیامبرم! «به آنانی که بعد از علم و دانشی که به تو رسیده، با تو ستیز می‏کنند بگو که فرزندان و زنان و نزدیکان خود را گرد آوریم و لعنت…»
شما پنج نفر…
روز مباهله فرا رسید. تلاطم مهیبِ شک و تردید، آرامش پوشالی قلب‏هایشان را درهم کوبیده بود. آرزو می‏ کردند تو را با گروهی از یاران و سربازانت ببینند تا اینکه با خاندان سراسر نورت به میدان مباهله قدم بگذاری.
ولی تو آمدی؛ با دنیایی که محو تماشای جمال و هیبت خاندان پاک و روحانی‏ات شده بود. قلب زمان از استواری گام‏های علی (علیه‏ السلام) به تپش افتاد و گل‏های یاس، به تماشای فاطمه (سلام الله علیها)عطرافشان شدند. دست در دانه اهل آسمان، حسن (علیه‏ السلام) ، را در دستان مهربانت داشتی و جگرگوشه ‏ات حسین (علیه‏ السلام) را عاشقانه به سینه چسبانده بودی. زمین بر آسمان فخر می‏فروخت که بر پشت او گام می‏ نهید و آسمان از دیدن آن همه شکوه و وقار، به وجد آمده بود. باد، عظمت ایمانتان را در گوش هزار سرو آزاد نجوا کرد و یک دشت شقایق، شیفته پاکی نگاهتان شد… . و نجران، به حقانیت این خاندان، اعتراف کرد.

«فاطره ذبیح‏زاده»

http://www.sibtayn.com

همراه کردن ایشان در مباهله، دلالت بر این داشت که وثوق و اعتماد بر حقیّت او، زیادتر از این بود که خود به تنهایی مباهله نماید؛ زیرا که با ضم کردن ایشان جرات نمود بر آنکه عزیزان خود و پاره های جگر خود را و محبوب ترین مردم را نزد خود در معرض نفرین و هلاک درآورد و بر خود به تنهایی اکتفا ننماید. و نیز دلالت داشت بر آنکه اعتماد تمام بر دروغگو بودن خصم خود داشت که خواست خصم او با همراهانش هلاک شوند و مستأصل گردند، اگر مباهله واقع شود. و برای مباهله، پسران و زنان را مخصوص گردانید؛ زیرا که ایشان عزیزترین اهلند و به دل بیش از دیگران می چسبند و بسا باشد که آدمی خود را در معرض هلاکت درآورد، برای آنکه آسیبی به ایشان نرسد و به این سبب زنان و فرزندان را با خود به جنگها می برده اند که نگریزند. و به همین دلیل حق تعالی در آیه ایشان را بر انفس مقدم داشت تا اعلام نماید که ایشان بر جان مقدمند.
منتهی الامال/ص148

انشاءالله خداوند متعال توفیق عبادت خالصانه در روز مباهله را به همه عطا فرماید.

هدیه پیشگاه با عظمت اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) صلوات

بارالها!
گناهانم لباس خواری بر تنم كرده است و دوری از تو درماندگی را آرایشم شده است. افزونی لجن گناهانم ماهی دلم را میرانده است.
ای نهایت آ‌رزویم! ای زیباترین مطلوبم! ای تنها پاسخگویم! و ای محبوب دلم!
ماهی دلم را با جریان زلال توبه پذیریت زنده گردان.

آمین یا رب العالمین

در روایتی نقل شده است: چون قیامت برپا می شود، قومی محشور می شوند که صورتهای آنها مانند ستاره می درخشد. ملائکه از آنها می پرسند؛ اعمال شما چه بوده است؟ آنها پاسخ می دهند: ما با شنیدن اذان برای گرفتن وضو حرکت می کردیم و به کار دیگری مشغول نمی شدیم. بعد دسته ای دیگر محشور می شوند که چهره های آنان مانند ماه درخشان است. از انها نیز سوال می شود، جواب می دهند: ما قبل از اذان وضو می گرفتیم و برای ادای نماز اماده می شدیم. سپس طایفه دیگری محشور می شوند که چهره های آنان همچون خورشید می درخشد؛ آنان در پاسخ فرشتگان می گویند: ما قبل از اذان وارد مسجد می شدیم و اذان را در مسجد می شنیدیم.

سیروسلوک آیت الله مظاهری/ص49