حضرت امام باقر(علیه السلام) می فرمایند:

هرگاه خداوند تبارک و تعالی بر خلقش خشم کند، ما را از مجاورت آنها دور کند.

بنابراین محرومیت مردم از ائمه(علیهم السلام) به دلیل بی لیاقتی خودشان بوده است، زیرا با رها کردن اهل بیت(علیهم السلام) و عدم پشتیبانی و اطاعت از آنها، موجبات حذف و کنار گذاشته شدن و منزوی شدن آنها را فراهم نموده، متقابلا دست طاغوتها و مستکبرین را برای هر ظلم و فسادی باز می گذارند. بدیهی است که وقتی مردم نسبت به چنین نعمتهای عظیمی بی لیاقتی نشان دهند، خداوند آنها را محروم می کند و این سنت ثابت الهی است که قرآن از آن چنین خبر می دهد: «اگر کفران کنید به عذاب شدید گرفتارتان می کنم./سوره ابراهیم.آیه7». چه عذابی از این بالاتر که خداوند متعال اهل بیت(علیهم السلام) را از مردم بی لیاقت بگیرد. خسارتی را که بشریت از منزوی شدن اهل بیت(علیهم السلام) بخصوص غیبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) دیده است هیچکس جز خداوند نمی داند.

این مصیبت که امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در بین ما نیست و ما از وجود مبارکش به طور کامل بهره مند نیستیم، خواسته ی خداوند و خود حضرت نیست.

هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست

ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

این همه ناقابلی از ذات خود داریم ما

ورنه منع و بخل و کوتاهی در آن درگاه نیست

خداوند هرگز راضی نیست انسانها دچار فساد و نکبت و کوتاهی شوند. هرچه بر سر مردم می آید محصول گناهان و عملکرد خود آنهاست. آری! عامل غیبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود ما هستیم.

نقاب و پرده ندارد امام ما ای فیض

تو خود حجاب خودی از هوای خود برخیز

خورشید پنهان/بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(علیه السلام)

سه شنبه

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: هرکس نیازها بر وی فشار آورده اند پس آنهارا در روز سه شنبه پی جویی کند، زیرا آن روزی است که خدا آهن را برای داوود(علیه السلام) نرم کرده است. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هرکس روز سه شنبه هفدهم یا نوزدهم یا بیست و یکم ماه حجامت کند او را از دردهای سال شفا بخشد.

مفاتیح الحیاه/ص750

گزاف نیست اگر حضرت معصومه(سلام الله علیها) را «فاطمه ثانی» بدانیم، با شأن و شرافتی که دارد، با پیوندی که با شجره ی طیبه ی «اهل بیت» دارد، با علم و فضیلت و کمالی که در مکتب وحی آموخته است، با رحلتی در سن جوانی، غریبانه و دور از وطن، که به شوق دیدار برادرش حضرت امام رضا(علیه السلام) راه «مدینه» تا «مرو» را پیش می گیرد، اما پیش از دیدن برادر به دیدار خدای حیّ داور می رود.

به «ساوه» که می رسد، بیمار می شود. می پرسد: تا «قم» چه مقدار فاصله است؟ می گویند: ده فرسخ. و می خواهد تا او را به قم برسانند. وقتی به قم می رسد، عده ای از بزرگان و چهره های معتبر قمی به استقبال این بانوی بزرگوار می شتابند. «موسی بن خزرج اشعری» در پیشاپیش استقبال کنندگان است. پیش می رود و زمام ناقه ی دختر موسی بن جعفر(علیه السلام) را می گیرد و او را به سوی خانه ی خود می برد. موسی بن خزرج این افتخار را می یابد که تنها هفده روز از این بانوی بزرگوار پذیرایی کند. حالِ این بانو وخیمتر می شود و چشم از جهان بسته به خانه ی ابدی آخرت کوچ می کند. او را غسل داده و کفن می کنند.

سردابی به عنوان مدفن حفر شده است. برای اینکه چه کسی بدن مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) را برداشته وارد قبر کند، میان بستگان موسی بن خزرج بحث می شود. تصمیم می گیرند از خادم پیر و با ایمان و صالح خویش بخواهند تا بدن او را در قبر بگذارد. کسی را به سراغش می فرستند.

اما…… در همین لحظات چشمشان به دو تکسوار نقابدار می افتد که از سوی ریگزار به شتاب می آیند. آن دو سوار می رسند، پیاده شده نزدیک جنازه می آیند، بر او نماز خوانده، وارد سرداب می شوند و بدن را به خاک سپرده، بیرون می آیند و بی آنکه حتی یک کلمه با کسی سخن بگویند می روند. نگاهها آن دو سوار را تعقیب می کند و کسی نمی شناسد که آن دو ناشناس سواره- که شناس این بانو بودند- کیستند.

پاره ای از تن «اهل بیت» به ودیعت در این شهر مدفون می شود تا نشانی از عشق و ولای مردم این سرزمین به خاندان «عصمت» و به «معصومه اهل بیت» باشد. در اینجا دفن می شود تا این شهر کویری را به «بوستان علم» و «گلشن فقاهت» تبدیل کند. اگر شکوفه ی «حوزه علمیه» بر این شاخه ی جدا افتاده از اهل بیت می روید، برای با نشاط نگهداشتن مکتب و مرام خاندان رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) است. فقیهان و عالمان بزرگی آستان بوس حرمش می شوند. دلهای شیفته و عاشقان صادقی، به عزم زیارت مرقدش رنج راه و سختی سفر بر خویش هموار می کنند تا به فضیلت زیارتش نائل آیند. این مژده را حضرت امام صادق(علیه السلام) سالها پیش از به دنیا آمدن حضرت معصومه(سلام الله علیها) به شیعیان داده اند. در دیدار با جمعی که به زیارتشان رفته بودند، فرمودند: «…… ما حرمی داریم و آن هم شهر قم است، بزودی دختری از فرزندانم به نام فاطمه در آنجا به خاک سپرده می شود. هرکس قبر او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می شود.»
امشب که شب شهـادت معصومه است
در محفـل مـا عنـایت معصومـه است
گر قطـره ی اشکی به عزایش داریم
چشمی است که بر شفاعت معصومه است

هدیه پیشگاه با عظمتش 5 صلوات

به مناسبت فرارسیدن ولادت با سعادت حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) در روز دوشنبه 30 بهمن ماه 1391مراسم جشنی با حضور طلاب عزیز و جمعی از عموم خواهران در حسینیه حضرت ابالفضل برگزار نمود. این مراسم با قرائت حدیث کساء و قرآن آغاز گردید. سپس سرکار خانم استکی مشاور حوزه درباره شخصیت ائمه(علیهم السلام) و بخصوص حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) سخنرانی نمودند و درپایان سخنان ایشان از متن سخنرانی سوالی طرح گردیده و حضار به آن پاسخ دادند. از جمله برنامه های دیگر این مراسم اجرای سرودی توسط طلبه های عزیز، مولودی خوانی، هم خوانی و سخنرانی مدیریت محترم حوزه سرکار خانم دامیاردرباره اهمیت و ارزش طلبگی و چگونگی پذیرش حوزه علمیه زرین شهر در مقطع سطح دو در سال تحصیلی جدید بود. امیدواریم مورد قبول و عنایت حضرت حق تعالی قرار گیرد. انشاءلله