حضرت فاطمه(سلام الله علیها)درجبهه جهاد فرهنگی
همسر یکی از پیروان اهل بیت(علیهم السلام) در شهر مدینه خدمت حضرت زهرا(سلام الله علیها)شرفیاب شد و گفت: شوهرم می پرسد که آیا او در زمره ی شیعیان شما می باشد یا نه؟ حضرت در جواب او فرمودند: «اگر به آنچه که شما را امر می کنیم، عمل می کنی و از آنچه شما را برحذر می داریم، دوری می کنی از شیعیان مایی و گرنه هرگز!» وقتی که جواب حضرت به آن مرد رسید، بسیار هراسان و مضطرب شد و با گریه و زاری مرتب می گفت: وای بر من که همیشه در آتش جهنم خواهم بود. همسر آن مرد دوباره خدمت حضرت بازگشت و حال زار همسرش را گزارش داد. در این هنگام حضرت فرمودند: «از جانب من به همسرت بگو: چنین نیست که او گمان کرده است. شیعیان ما از بهترین های اهل بهشتند و نیز همه دوستان ما و دوستان دوستان ما و دشمنان دشمنان ما جملگی در بهشت خواهند بود. کسانی که با قلب و زبان تسلیم ما اهل بیت شده باشند، چنانچه از فرمانهای ما سرپیچی کنند و از نواهی ما و دیگر مهلکات پرهیز ننمایند، هرچند از شیعیان(حقیقی و کامل)ما نیستند، ولی عاقبت از بهشتیان خواهند بود؛ اما بعد از آنکه از گناهانشان پاک و مطهر شدند: یا با بلاها و گرفتاریهای دنیایی یا با انواع سختی ها و مشکلات روز قیامت یا پس از چشیدن عذاب در طبقه سطحی جهنم. و عاقبت بخاطر محبت و دوستی شان با ما، نجاتشان می دهیم و ایشان را به پیشگاه خودمان منتقل خواهیم کرد.»

حضرت فاطمه(سلام الله علیها)درپهنه وظایف خانوادگی
در این مقام تحلیلی زیبا از شوهرداری حضرت زهرا(سلام الله علیها) در آیینه کلام فرزند پاک نهادش، امام خامنه ای(مدظله العالی)، را بیان می کنیم: «شما ببینید شوهرداری فاطمه زهرا(س)چگونه بود. در طول ده سالی که پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم)در مدینه بودند، حدود9 سالش حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع)با همدیگر زن و شوهر بودند. در این9سال، جنگهای کوچک و بزرگی ذکر کرده اند، در اغلب آنها امیرالمومنین(ع)هم بوده است. حالا شما ببینید، او خانمی است که در خانه نشسته و شوهرش مرتب در
جبهه است و اگر در جبهه نباشد، جبهه لنگ می ماند. از لحاظ زندگی هم وضع روبه راهی ندارند؛ همان چیزهایی که شنیده ایم:وَ یُطعِمونَ الطَعامَ عَلَی حُبّه مِسکِینًا وَ یَتِیمًا وَ اَسِیرًا إنّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ الله؛ یعنی حقیقتا زندگی فقیرانه محض داشتند. درحالی که دختر رهبر است، دختر پیامبر است، یک نوع احساس مسئولیت هم می کند. ببینید انسان چه روحیه قوی باید داشته باشد تا بتواند این شوهر را تجهیز کند، دل او را از وسوسه اهل و عیال و گرفتاری های زندگی خالی کند، به او گرمی بدهد، بچه ها را به آن خوبی تربیت کند. حالا شما بگویید امام حسن(ع)و امام حسین(ع)امام بودند و طینت امامت داشتند؛ زینب(س)که امام نبود. فاطمه زهرا(س)اینگونه خانه داری، شوهرداری و کدبانویی کردند و اینطور محور زندگی فامیل ماندگار در تاریخ قرار گرفتند. آیا اینها نمی تواند برای یک دختر جوان، یک خانم خانه دار یا مشرِف به خانه داری الگو باشد؟ اینها خیلی مهم است.»

خداوندا!به حق برترین بانوی عالمیان دخت نبی اکرم، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، ما را از شیعیان واقعی ایشان قرار ده و شفاعت آن بزرگواران را روزی ما فرما.

هدیه پیشگاه باعظمت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) 5 صلوات

گردآورنده: نجمه بهرامی

بازیگران عرصه سیاسی برای اینكه رقابت سیاسی سالمی داشته باشند باید به مجموعه‌ای از اصول توجه كنند و رهبر انقلاب اسلامی نیز اصول رقابت سیاسی سالم را طی بیست و دو سال اخیر تبین كرده‌اند. به عنوان مثال ایشان در نماز جمعه بهمن‌ماه سال ۱۳۹۰ درباره فضای رقابت در آستانه انتخابات فرمودند: «آنچه در انتخابات لازم است، رقابت سالم است؛ رقابتِ بدون تهمت‌زنى و بدگوئى به يكديگر است. فضاى انتخابات بايد سالم باشد.»

مجموعه‌ای از بایدها و نبایدهای رقابت سیاسی از نگاه رهبر انقلاب

منبع: http://farsi.khamenei.ir

حضرت امام خامنه ای(مد ظله العالی):

یكی از نقشه های دشمن برای جلوگیری از انتخابات پرشور این است كه در ایام انتخابات سر مردم را به ماجرای سیاسی،اقتصادی یا امنیتی گرم كنند،اما ملت ایران هوشمندتر از این است كه از دشمن فریب بخورد.

سوال: آيا انسان با ترک فراگيرى مسائل مورد ابتلاى خود گناهکار محسوب مى‏شود؟

جواب:در صورتى که ياد نگرفتن آن مسائل منجر به ترک واجب يا ارتکاب حرام شود، گناهکار است.

سوال: بعد از آن که طلبه علوم دينى مرحله سطح را تمام کرد و خود را قادر به تکميل تحصيلات تا رسيدن به مرحله اجتهاد ديد، آيا تکميل تحصيل بر او واجب عينى است يا خير؟

جواب: شکى نيست که تحصيل علوم دينى و استمرار آن تا رسيدن به درجه اجتهاد، فى‏نفسه فضيلت بزرگى محسوب مى‏شود ولى مجرّد قدرت بر نيل به درجه اجتهاد، موجب وجوبِ عينى آن نمى‏شود.

سوال: راههاى تحصيل يقين به اصول دين کدام است؟

جواب: يقين غالباً با براهين و ادلّه عقلى بدست مى‏آيد، نهايت امر اينکه به حسب تفاوت مراتب درک مکلّفين، برهانها و دلايل هم متفاوت مى‏شوند و بهر حال اگر براى شخصى يقين از راه ديگر حاصل شود همان کافى است.

سوال: سستى و تنبلى در تحصيل علم و تلف کردن وقت چه حکمى دارد؟ آيا حرام است؟

جواب: تضييع وقت به بطالت و بيکارى داراى اشکال است و دانشجو تا وقتى که از مزاياى مخصوص دانشجويى استفاده مى‏کند بايد از برنامه‏هاى درسى مخصوص دانشجويان متابعت کند و الا استفاده از آن مزايا از قبيل شهريه و کمک هزينه و غيره براى او جايز نيست.

منبع: http://farsi.khamenei.ir