او بسيار به مستمندان رسيدگى مى‏كرد. به دادن صدقه به ويژه در شبهاى تار و به صورت پنهانى بسيار مبادرت مى‏كرد. با خدمتگزارانش كنار يك سفره مى‏نشست و غذا مى‏خورد.

هيچ فرقى ميان غلامان و اشراف و اقوام و بيگانگان نمى‏گذاشت، مگر براساس تقوا. همواره متبسم و خوش‏رو بود. بهترين بخش غذاى خود را قبل از تناول، براى گرسنگان جدا مى‏ساخت. با فقرا مى‏نشست. در تشييع جنازه شركت مى‏جست. خدمتكارى را كه مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمى‏خواند. با صداى بلند و با قهقهه هرگز نمى‏خنديد.

رفع نياز مؤمنان و گره‏گشايى از ايشان را بر ديگر كارها مقدّم مى‏داشت. روى حصير مى‏نشست. قرآن زياد تلاوت مى‏كرد. با گفتارش دل كسى را نرنجانيد. سخن هيچ كس را ناتمام نمى‏گذاشت و نمى‏شكست. هيچ نيازمندى را تا حد امكان رد نكرد. پاى خود را هنگام نشستن در حضور ديگران دراز نمى‏كرد. در حضور ديگران همواره از ديوار فاصله داشت و هيچ گاه تكيه نزد.

همواره ياد خدا بر زبان جارى داشت. از اسراف و تبذير سخت پرهيز داشت. به مسافرى كه پول خود را تمام و يا گم‏كرده بود، بدون چشمداشت، هزينه سفر مى‏داد. در دادن افطارى به روزه‏داران كوشا بود. به عيادت بيماران مى‏رفت. در معابر عمومى، آب دهان خود را نمى‏انداخت. از ميهمان شخصا پذيرايى مى‏كرد. هنگامى كه بر جمعى كنار سفره وارد مى‏شد، اجازه نمى‏داد تا براى احترام وى از جاى برخيزند. به سخن ديگران كه وى را مورد خطاب قرار داده، از او پرسشى داشتند، با دقت كامل گوش مى‏داد.

خويش را به بوى خوش معطر مى‏كرد، به خصوص براى نماز. به نظافت جسم و لباس به ويژه موى سر توجّه داشت. قبل از غذا دست‏ها را مى‏شست و با چيزى خشك نمى‏كرد، بعد از غذا نيز آنها را مى‏شست و با حوله‏اى خشك مى‏كرد.

اگر غذايى از حد نياز زياد مى‏آمد، آن را هرگز دور نمى‏ريخت. در حضور ديگران به تنهايى چيزى نمى‏خورد. بسيار بردبار و شكيبا بود. كارگرى را كه به مبلغ معين اجير مى‏كرد، در پايان افزون بر مزدش به او عطا مى‏كرد. با همگان با رافت و خوشرويى روبرو مى‏شد. بسيار فروتن بود. به فقرا و بيچارگان بسيار مى‏بخشيد و آن را براى خود پس انداز مى‏دانست.


اين همه كه ياد شد، بى‏گمان خوشه ‏اى از خرمن شخصيت اخلاقى آن امام بزرگ است و نه تمام.

منبع  : سایت آوینی

عبادت‏هاى سنگين و ختم قرآن و سجده‏هاى طولانى
برادر دعبل مى‏گويد: حضرت رضا(ص) پيراهنى از خز سبز رنگ و انگشترى از عقيق به برادرم «دعبل» عنايت كردند و فرمودند، اى دعبل برو «قم» كه در آنجا فايده خواهى برد، و فرمود: اين پيراهن را محافظت كن.

زيرا كه من در اين پيراهن در هزار شب، هر شب هزار ركعت نماز خوانده‏ام و در آن هزار بار قرآن را از ابتدا تا انتها ختم كرده‏ام.

صولى مى‏گويد: از جده‏ام پرسيدند كه درباره رفتار حضرت رضا(ع) سخنى بگويد.
جده من كه زنى بسيار عاقل و سخاوتمند بود گفت: حضرت رضا(ع) كه هميشه نمازش را در اول وقت مى‏خواند وقتى نماز صبحش تمام مى‏شد به سجده ميرفت و سر مبارك خود را بر نمى‏داشت تابالا آمدن آفتاب. و آن حضرت در اين مدت به ذكر خداى تعالى مشغول بود.

امام صادق علیه السلام در حدیثی گهربار اوصاف مومن واقعی را برشمرده‌اند که یکی از آنها عزم استوار همراه با نرمش است.
امام جعفر صادق (ع) فرمودند :

مؤمن داراى قوّت در دين، و عزم استوار با نرمش، و ايمان با يقين، و حرص درفهم و درك، و نشاط در هدايت،

و نيكوكارى در استقامت، و علم با حلم، و خردمندى در نرمى، و سخاوت در حق، و ميانه روى در دارائى، و تحمّل در ندارى، و بخشش در قدرت، و طاعت الهى در خيرخواهى، و بازدارى از شهوت، و پرهيزكارى درشوق، و حرص در جهاد، و نماز در هنگام كار، و شكيبايى در سخن مى‌باشد.

در مشكلات و تحوّلات با وقار و متانت، در مصيبتها شكيبا، در نعمت و آسايش، شكرگزار است. غيبت نمى كند، تكبّر نمى‌ورزد، قطع رحم نمى‌كند، نه سست وبى حال است و نه سخت و غليظ.
چشمش بر او پيشى نمى‌گيرد، شكمش او را رسوانمى سازد، شهوتش بر او چيره نمى شود، به مردم حسادت نمى ورزد، نه خسيس وسختگير است و نه اسرافگر.

مظلوم را يارى مى كند، بر مسكين مهربانى مى نمايد،نفسش از او در مشقّت امّا مردم از او در آسايش هستند، در عزّت دنيا رغبت نمى كند، و از خوارى دنيا بى تابى نمى نمايد.

مردم هدف دنيوى دارند و به آن رو آورده اند، امّا او در انديشه چيز ديگرى است كه وى را از دنيا بازداشته و به خود مشغول كرده است.
در عقل او نقص و در رأى او ضعف و در دين او گمراهى ديده نمى‌شود. هركه از وى مشورت بخواهد، او را راهنمائى مى‌كند و هركه از او كمك بخواهد، كمكش مى‌نمايد و از ناسزاگوئى و جهالت پرهيز مى‌كند.

متن حدیث:

المؤمن له قوّة في دين، وحزم في لين، وإيمان في يقين، وحرص في فقه، ونشاطفي هدى، وبرّ في استقامة، وعلم في حلم، وكَيْس )شكر( في رفق، وسخاء في حقّ،وقصد في غنى، وتحمّل في فاقة، وعفو في قدرة، وطاعة للَّه في نصيحة، وانتهاء في شهوة، وورع في رغبة، وحرص في جهاد، وصلاة في شغل، وصبر في شدّة، وفي الهزاهز وقور، وفي المكاره صبور، وفي الرخاء ش

كور، ولا يغتاب ولا يتكبّر، ولا يقطع الرحم، وليس بواهنٍ ولا فظٍّ ولا غليظٍّ ولا يسبقه بصره، ولا يفضحه بطنه، ولا يغلبه فرجه، ولا يحسد الناس، ولا يقتّر، ولا يبذّر، ولا يسرف، ينصر المظلوم، ويرحم المسكين، نفسه منه في عناء والناس منه في راحة، لا يرغب في عزّ الدنيا ولا يجزع من ذلّها، للناس هَمٌّ قد أقبلوا عليه، وله هَمٌّ قد شغله، لا يرى في حلمه نقص ولا في رأيه وهن، ولا في دينه ضياع، يرشد من استشاره، ويساعد من ساعده، ويكيع عن الخنا والجهل


«اصول کافی، جلد2، صفحه 231»

به گزارش مشرق، کیهان در ویژه های خود نوشت: - فارین پالیسی:اوباما لاف می زندامپراتوری آمریکا مرده است - برخی رسانه های آمریکایی معتقدند اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل از سر ضعف سخنرانی کرد.فارین پالیسی در این زمینه طی تحلیلی با عنوان « امپراتوری آمریکا مرده است» نوشت: اوباما برای سران جهان در سازمان ملل سخنرانی کرد و آمریکا را به عنوان یک ابرقدرت بی اراده تصویر کرد ابر قدرتی که آماده مقابله با ایران و کشتن دشمنان خود با هواپیمای بدون سرنشین است ولی کمترین آمادگی برای اقدام نظامی علیه سوریه یا دیگر کشورهای مسئله دار ندارد …

دوستان عزیز برای دریافت ادامه این خبر به سایت مشرق نیوز مراجعه فرمایید .