بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)

قالَ رَسولُ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلیه وَآلِهِ:

أولَی النّاسِ بِی یَومَ القِیامَۀِ أکْثَرُهُمْ عَلَیَّ صَلاۀً (فِی دارِ الدُّنیا)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

نزدیک‌ترین شما به من در روز قیامت، کسانی هستند که در دنیا بیشتر از دیگران بر من صلوات فرستند.

با سلام و عرض تبریک به مناسبت میلاد فرخنده حضرت ختمی مرتبت فخر عالم امکان حضرت‏ محمد بن ‏عبدالله(ص) و فرزند بزرگوارش  امام‏ جعفرصادق(ع)، امور فرهنگ

ی مدرسه علمیه الزهرا زرین شهر در نظر دارد اقدام به ختم صلوات میلیونی، هدیه به روح مطهر آن دو بزرگوار نماید. لذا از تمامی طلاب محترم و خانواده‏ گرامی ایشان برای شرکت در این جهاد معنوی دعوت می‏ شود. سهم هر عاشق امام زمان(عج) 500 صلوات، از کلیه عزیزان متقاضی درخواست می شود سهم انتخابی خود را به وبلاگ این مدرسه اعلام نمایند. باتشکر

ولادت رسول خاتم، پيامبر اكرم(ص) بنابر قول اهل سُنَّت (سال عام الفيل)
آغاز هفته ‏ي وحدت

ولادت حضرت محمد(ص) به اتّفاق نظر شيعيان در ۱۷ ربيع الاول در سال عام الفيل مي‏باشد، ولي برخي از مسلمانان، اين واقعه را در روز دوازدهم اين ماه دانسته ‏اند. كنيه ‏ي آن حضرت، ابوالقاسم و القاب ايشان، رسول اللَّه، نبي اللَّه، خاتم الانبيا، سَيِّدُالبَشَر و… مي‏باشد. پدر ايشان عبداللَّه بن عبدالمطلب و نيز مادر آن حضرت آمنه بنت وَهَب است. رقيه، ام كلثوم، زينب، قاسم، عبداللَّه، ابراهيم و حضرت فاطمه ‏ي زهرا(س) فرزندان پيامبر اسلام مي‏باشند كه به جز فاطمه(س) همگي در دوران حيات پيامبر، از دنيا رفتند. دوران زندگي پيامبر اكرم(ص) در دو شهر مكه و مدينه سپري شد. ايشان پس از آن كه در چهل سالگي براي پيامبري برگزيده شدند، در ابتدا دين الهي را به طور مخفيانه تبليغ مي‏كردند و پس از سه سال، به دعوت آشكار دست زدند. رنج‏ها و سختي‏هاي فراواني كه پس از درگذشت ابوطالب، عمو و حضرت خديجه(س) همسر آن حضرت بر ايشان گذشت و همچنين اعلام آمادگي مردم يثرب براي پذيرفتن آن پيامبر عظيم‏الشأن، زمينه ساز هجرت بزرگ ايشان به مدينه گرديد. ده سال آخر عمر و رسالت حضرت محمد(ص) در مدينه، همراه با جنگ‏ها، فتوحات و انتشار آيين آسماني اسلام همراه بود.
وحدت و يكپارچگى مسلمانان و لزوم اتحاد و اتفاق كلمه ميان ايشان بلكه ضرورت توحيد كلمه بر محور كلمه توحيد براى همه موحدان و خداپرستان روى زمين، از تعاليم و آموزشهاى اساسى آيين اسلام و از اصول فرهنگ قرآنى است. و بر همين اساس، قرآن كريم يكى از عمده ‏ترين و سازنده ‏ترين اهداف رسالت رسول اكرم صلى الله عليه و آله را تاليف قلوب و ايجاد انس و تفاهم به جاى خصومت و دشمنى بيان می‏دارد و اگر كسى در تاريخ، به ديده عبرت بنگرد اين معنى را از شاهكارهاى رسالت محمدى‏ صلى الله عليه و آله می‏يابد. «واعتصموا بحبل الله جميعا ولاتفرقوا»همگى به حبل و رشته خداوندى چنگ بزنيد و پراكنده نگرديد.

پاسخ:
پاسخ سؤال آموزش قرآن در نامة قبلي نيز آماده شده بود و به نظر مي رسد كه پاسخ ارسال شده است.
در هر حال پاسخ قبلي دوباره ارسال مي شود.
آموزش قرآن يكي از حقوق مسلّم فرزندان است كه متوجه والدين به خصوص پدران است. پيامبر اكرم(ص) مي‏فرمايد: “حق فرزند بر پدر آن است كه به او قرآن بياموزد".(1) بر اين عمل، پاداش فراواني است. رسول خدا(ص) مي‏فرمايد: “هيچ مردي فرزند خود را قرآن نياموزد مگر اين كه خداوند پدر و مادر كودك را در روز قيامت تاج پادشاهي عطا كند و دو لباس بهشتي به آنان بپوشاند كه هرگز مردم مانند آن را نديده باشند".(2)
يكي از روش‏هاي تربيت فرزندان، تشويق به قرائت قرآن است.
پيامبر اكرم(ص) مي‏فرمايد: “فرزندانتان را بر سه ويژگي تربيت كنيد: محبت پيامبرتان، محبت اهل بيت و قرآن".(3) براي اين كه فرزندتان با قرآن آشنا شود:
1ـ از شيوه همانند سازي استفاده كنيد، يعني در عمل به قرآن اهميت قائل شويد و تلاوت قرآن را در برنامه خود قرار دهيد و با آهنگ آن را بخوانيد. اگر ممكن است از طريق راديو قرآن، آهنگ دلنشين و جذاب قرآن را در منزل طنين اندازيد تا گوش فرزندتان با آهنگ قران انس پيدا كند و فضاي خانه از بوي عطر قرآن، معطر گردد.
2- نوارهاي ترتيل و تكرار آيات قران و برنامه صبا را كه به صورت سي دي ارائه است، تهيه نماييد.
3- ايشان را پس از رسيدن به سنين بالاتر به مراكز آموزش قرآن مانند دارالقرآن و دارالتحفيظ و غيره معرفي نماييد تا با روش صحيح و منطقي فرزندتان را تعليم دهند.
4- در مراحل مختلف از تشويق دريغ نورزيد.
اگر منظورتان از سرباز امام زمان(ع) شدن فرزندتان، طلبه و روحاني شدن است، بايد بگوييم اين موضوع بيستگي به علاقه ايشان و شرايط ديگر دارد، ولي خواست و تمايل خانواده در اين جهت بي تأثير نيست. از طرفي تربيت اخلاقي و محيط مذهبي و رفاقت با دوستان مذهبي و انس با روحانيوت و آشنايي با مساجد و رفتن به نماز جماعت و جلسات قرائت قرآن تأثير به سزايي دارد.
5ـ كتابهايي را كه در رابطه با روش آموزش قرآن و حفظ آن چاپ شده مطالعه فرماييد كه به بعضي از آن ها اشاره مي كنيم.
1ـ كتاب جرعه ملكوت،
2ـ حفظ قرآن در پنج مرحله،
3ـ بهترين روش حفظ قرآن،
حافظان نور (كه جامعه القرآن الكريم آن ها را منتشر نموده است).

————————-
پي نوشت‏ها:
1. كنز العمال، ج 16، ص 417.
2. وسائل الشيعه، ج 4، ص 825.
3. كنز العمال، ج 16، ص 456.

شادی در اسلام

درآمد

شادی، از مهم ترین احساسات و نیازهای بشر به شمار می رود. هر ملتی با توجه به باورهایش به گونه ای ابراز غم و شادی می کند. اسلام نه تنها این احساسات را سرکوب نمی کند، بلکه بر اساس برخی آیه ها و روایت ها آن را امری ضروری می داند و البته برای آنها حد و مرزی قایل شده است تا بدین طریق، کنترل مثبتی شوند. در این مجموعه ابتدا شادی را تعریف می کنیم و سپس به ضرورت و شرایط و معیارهای این بحث در چهار چوب اسلام، همچنین به عوامل و آثار شادی اسلامی می پردازیم.
تعریف شادی
شادی؛ در لغت به معنای، خوشحالی، سلامتی و فرح آمده است. آنچه در این نوشتار مورد نظر ماست، همان معنای نخست، یعنی خوشحالی و مسرت است.
در تعریف اصطلاحی شادی، شهید مطهری رحمه الله می فرماید:
سرور، حالت خوش و لذت بخشی است که از علم و اطلاع بر اینکه یکی از هدف ها و آرزوها انجام یافته است یا انجام خواهد یافت، به انسان دست می دهد.
یکی از دانشمندان در این باره می گوید: «شادی، عبارت است از مجموع لذت ت های بدون درد.» نویسنده کتاب «انگیزش و هیجان» نیز در تعریف شادی چنین می نویسد: « شادی احساس مثبتی است که از حس رضایت مندی و پیروزی به دست می آید».

به طور کلی می توان گفت: سرور، حالت خاصی از لذت است که این لذت موجب جلای درون از غم و ناراحتی می شود. این امر درونی گاهی نشانه هایی نیز در بیرون از خود دارد؛ مانند خنده یا گریه شوق، از جمله گریه مادری که طفل گم شده خود را می یابد. البته اگر مسائلی همچون مال و ثروت و شهرت، تنها لذت و سروری این چنین را به دنبال داشته باشند، مایه خرسندی است.
;شادی آن شادی است که از جان رویدت ;تا درون از هر ملالی شویدت
;ور نه آن شادی که از سیم و زر است ;آتشی دان کاخرش خاکستر است
ادیب


ضرورت شادی

شادی یکی از نیازهای اساسی زندگی و عاملی برای رشد و موفقیت است. نظام هستی به گونه ای است که اسباب شادی را برای انسان فراهم می کند؛ بهار طرب انگیز، آبشارهای زیبا، گل های رنگارنگ، صحنه طلوع خورشید، باران لطیف، پرندگان زیبا و نغمه سرایی آنها و بسیاری دیگر از پدیده های شگفت انگیز جهان، شادی را برای ما به ارمغان می آورند.
;حق تو را از بهر شادی آفرید ;تا ز تو آرامشی گردد پدید
;پس در آرامش نمایی زندگی
;وارهی از مشکلات زندگی

حاجی کمال مشک ساز

البته دین ما یعنی دین فطرت و طبیعت، پیروان خود را به شادی های مثبت و سازنده دعوت می کند. امام علی علیه السلام می فرماید:

این دل ها همانند بدن ها خسته و افسرده می شوند و نیاز به استراحت دارند، در این حال، نکته های زیبا و نشاط انگیز برای آنها انتخاب کنید.

امام رضا علیه السلام می فرماید:

اوقات خود را به چهار بخش تقسیم کنید: بخشی را برای عبادت، بخشی را برای کار و فعالیت و برای تأمین زندگی، بخشی را برای معاشرت و هم صحبتی با برادران مورد اعتماد و کسانی که شما را به عیب هایتان آگاه سازند و بخشی را به تفریحات و لذایذ خود اختصاص دهید و از مسرت و نشاط ساعت تفریح و شادی، نیرو و توان انجام وظیفه های خود را تأمین کنید.

بزرگ مرد تاریخ، امام خمینی رحمه الله اهمیت خاصی به تفریح می داد و به بعضی از فرزندانش سفارش می کرد که تفریح داشته باش و اگر تفریح نداشته باشی، نمی توانی خودت را برای تحصیل آماده کنی و هنگامی که می دید بعضی از فرزندانش در روز تعطیلی مشغول درس خواندن هستند، می فرمود: «به جایی نمی رسی؛ چون باید موقع تفریح، تفریح کنی» و نیز می فرمود: «من در طول زندگی نه یک ساعت تفریح را برای درس گذاشتم و نه یک ساعت درس را برای تفریح».


کنترل شادی

سرور و شادی، همانند دیگر حالت های روحی نیاز به کنترل دارد و اگر مهار نشود، به طور حتم زیان هایی را به دنبال خواهد داشت. چه بسیار جوانانی که برای ارضای چنین نیازی خود را به مرداب شهوت رانی و دام اعتیاد می اندازند که اگر این افراد از ابتدا برای شادی و نشاط خود قانون و ضابطه ای تعیین کنند و به حد اعتدال آن قانع شوند، هرگز به چنین انحرافاتی کشیده نمی شوند. اگر اسلام شادی را ضروری می داند، در جای دیگر به مراقبت نفس و محاسبه اعمال دستور می دهد تا هر میلی در جهت مثبت و هدف مند خود به حرکت درآید و بیراهه نرود.


آداب و شرایط شادی

گرچه شادی از نیازهای اولیه انسان است، هر شادمانی و نشاطی مطلوب اسلام نیست. بعضی گمان می کنند با ثروت اندوزی از راه حرام، استفاده از موسیقی های مبتذل، شرکت در مجالس گناه و فساد و با تمسخر و غیبت می توانند خوشی و شادی واقعی و بی پایانی را برای خود فراهم کنند، در حالی که هر کدام از این موارد موجب غم و اندوه درونی در دنیا و حسرت و پشیمانی در آخرت است. آنچه اسلام آن را شادی می نامد و ضروری می داند، نشاط و شادمانی ای است که با رعایت آداب و موازین اسلامی و شرعی آن به دست آمده باشد و از آن جمله به این موارد اشاره می کنیم:


1. گناه و معصیت نباشد

مجالس شادی باید از هر گونه گناه و معصیت خالی باشند. در بیشتر مجالس عروسی، افراد شرکت کننده برای اینکه رضایت عروس و داماد و خانواده آنها را جلب کنند، به رقاصی و لهو و لعب می پردازند و خود را با این استدلال پوچ قانع می سازند که اگر این کار را نکنم، فردا از من گلایه می شود. امام صادق علیه السلام در جایی می فرماید: «خداوند را به غضب درنیاورید به خاطر رضایت و خشنودی احدی از مردم و نزدیک نشوید به مردم به وسیله دوری از خدا.» به بعضی دیگر از شرکت کننده ها که ناظر این افراد هستند، وقتی گفته می شود: چرا در چنین مجالسی شرکت می کنید؟ می گویند: ما که گناهی انجام نمی دهیم، فقط یک گوشه برای خود نشسته ایم. امام صادق علیه السلام دراین باره فرموده است: « سزاوار نیست برای مؤمن در مجلسی بنشیند که معصیت خدا در آن می شود و او نمی تواند جو مجلس را عوض کند».

ادامه »